EEN
TREIN
DE NACHT
15
lursistenlegioen
op verkenning
naar Oostenrijk
Twee keer twaalf uur per trein door de
nacht reizen om gedurende het tussen
liggende halve etmaal sfeer te proeven in
een vakantieoord voor wintersporters,
zo'n onderneming lijkt eerder vermoei
end dan leerzaam, meereen uitputtings
slag dan een studiereis. Sceptici en
zwartkijkers met zulke denkbeelden
waren er in ruime mate. Maar de uitbun
dige thuiskomst van 265 Rabobankmen-
sen die de krachtproef beleefden als
praktijkonderdeel van hun tiendaagse
cursus reizenverkoop had bepaalde in
zichten drastisch kunnen wijzigen. Alom
die maandagochtend na afloop van het
gedurfde opleidingsexperiment werd er
uitgelaten afscheid genomen. Wild
vreemden gingen na een 36-urige hap
pening als enthousiaste collega's uiteen.
De initiatiefnemers uit het directoraat
opleidingen herademden. Er was volop
reden tot tevredenheid. Hun gewaagde
krachttoer mocht geslaagd heten. Een
van de organisatoren, samenvattend:
'Dit was onze eerste proef met een werk
bezoek voor mensen-in-opleiding. Het
gaat om twee cursus-series, elk met zo'n
160 deelnemenden. Pas op 5 mei of 9
juni sluiten ze hun scholings- en trai
ningsperiode af met een examen. Uit
deze trip ter afwisseling weet het gezel-
nog mee kunnen nemen?' De steller van
de vraag verorbert zijn gigantische portie
patat veiligheidshalve op het perron. Je
zou zo'n trein eens mislopen. Naaldwijk-
se Mary maakt spijtig melding van het
betreurenswaardige feit dat een perso-
neelsfuif haar nu langs de neus gaat.
'Jammer. Verschuiven ging niet, en alles
tegelijk kan niet.' Even verderop krijgt 'de
baas' alle lof toegezwaaid. Twee snip
perdagen maar liefst stelde hij ter
beschikking als compensatie voor het op
te offeren weekend. Van elders wordt bij
wijze van tegenstelling gemeld dat het
weinig had gescheeld of deelname zou
pas tegen inlevering van een vrije dag
zijn ingewilligd. Het snode plan werd
gelukkig nog bijtijds ingetrokken. Een
aantal, zo blijkt, laat op godsdienstige
gronden verstek gaan: Reizen op zondag.
Een 'klein Hoeks scholletje' krijgt de
wind van voren als ze zo onvoorzichtig is
hardop te denken dat de komende trip
haar herinnert aan de schoolreisjes van
vroeger. Er komt ook bijval van vrouwe
lijke zijde: 'Ik heb hier echt tegenop
gezien. Zeg, ze verwachten toch niet dat
ik me vanavond bij het naar bed gaan in
zo n coupé uitkleed in aanwezigheid van
misschien wel een paar onbekende knul
len.'
Langzaam maar zeker raakt het ijs
gebroken. Goed en wel op weg tussen
de spoorstaven is het al spoedig een
druk komen en gaan in de treincorridor,
die zijn reputatie van 'het gezelligste
schap misschien wel niet tot in details
hoe een wintersportreis verloopt maar
men kent nu wel uit eigen ervaring de
sfeer. Reken maar, dat zo'n gebeuren
niet licht vergeten raakt. Wat eveneens
de bedoeling is: het pept mensen op,
verhoogt hun gemotiveerdheid en activi
teit. Je mag dat zeker niet veronachtza
men, zoals je ook de werking niet mag
onderschatten die uitgaat van het gezel
ligheidselement of de onderlinge contac
ten.'
Wanneer de zaterdagavond van 12
maart valt en de wekelijkse Hotel-
plan-expres oprukt moet het allemaal
nog blijken. In Den Haag, Utrecht, Eind
hoven en Venlo wachten de laatste rest
jes wintersporters gelaten op vervoer. De
weekendtrein waarmee touroperator
Hotelplan sinds 18 december uitsluitend
de eigen vakantieklanten gerieft, zal hen
over 10 dagen nog netjes ophalen maar
dan zit het seizoen er definitief ook op. In
afwachting van de 450 meter trein, ver
deeld over het maximaal toelaatbare
aantal van vijftien rijtuigen, hebben
eveneens de gelegenheidspassagiers uit
de reiscursusgelederen post gevat op de
perrons. Met z'n allen zullen ze om en
nabij een derde van de treinbevolking
vormen. De stemming is aanvankelijk
nog wat onwennig, onzeker ook. Onder
het vrouwelijk deel van de passagiers
wordt opvallend druk gerookt. Het baga
ge-assortiment varieert van plastic
draagtasjes tot koffers van emigratiefor
maat. Een sporadische zonnebril lijkt
bedoeld uit voorzorg tegen mogelijke
gevaren van sneeuwblindheid. 'Had ik
nou toch maar beter mijn handschoenen
