REP EN ROER 8 RONDREIZEND FILMCIRCUS BRENGT TILBURG IN Echte blaffer Vijftien pagina's een bank, maar je mag er nooit over pra ten' voortijdig in beeldbereik komt. De uitroep: 'Nou is hij goed, jongens. Perfect' leidt tot een spontaan applausje. Een heer in het zwart kijkt niettemin somber voor zich uit. Frans van Baaren, in diens gewone doen hoofd van de be veiligingsafdeling binnen de Rabobank- organisatie, heeft zorgen. Zo dadelijk moet hij als filmovervaller in actie ko men, en nou hebben de beeldvaklui met smalend gelach het meegebrachte vuurwapen als ondeugdelijk voor opna men bestempeld. Ze willen een echte blaffer, compleet met de dofblauwe glans van staal die ze zo goed kennen uit de politieromans. Een telefoontje met de Tilburgse gemeentepolitie moet uit komst bieden. Uit voorzorg is het korps reeds eerder schriftelijk van de TV-opna- mes op de hoogte gesteld. Een commis saris van politie zegt medewerking toe. Spoedig verschijnt een brigadier ten to nele, voorzien van twee handvuurwa pens. Naar keuze, en mits de heren zijn verdere aanwezigheid respecteren; eh er mocht eens wat gebeuren met de geleende FN-pistolen, nietwaar? Be reidwillig wordt een stoel aangeschoven. Het wachten duurt uren, maar de politie man schikt zich geamuseerd in zijn lot. De heer in het zwart ondergaat zijn ge daanteverwisseling met overtuiging. Handschoenen, een wollen sjaal, dikke trui en een bontmuts maken hem in min der dan geen tijd tot een volwaardige boef met geldhonger. Allereerst zal een 'early morning hold up' verbeeld worden, zo heeft de beroepsbeveiliger en ama teurovervaller reeds laten weten. Met andere woorden: een geval van inslui ping dus. Het roversgilde zoekt blijkens de praktijk vooral in deze richting zijn heil sinds onneembare kluizen met tijdsloten, buizenpost voor het intern geldtransport, kogelvrij glas en andere 'fysieke weer standen' de klad brachten in het traditio nele overvalwerk. Voor de levensechte verfilming van het akkevietje verhuist heel het opname-circus naar de kluiskel- der van de bank. Rover Frans, die veron dersteld wordt zich 's nachts al heimelijk toegang tot het gebouw te hebben ver schaft, overmeestert daar de argeloze Hennie Clemens zodra zij 's ochtends met haar zonnigste glimlach de kluisdeur wil openen. Het wordt een overval met hindernissen. Overbelast bij het gebruik van een zee vol filmlicht, geven diverse zekeringen ontijdig de geest. Wachten, wachten en nog eens wachten. De ca meramannen krijgen kramp in de been- tegen de muur. De onafscheidelijke lach- plooien op Hennies gezicht beginnen haar in dit stadium parten te spelen. Van der Linden: 'Je bent te gewillig. En over rompeld worden met een lachend ge zicht, dat ziet ook niet uit. Het geheel is te tam. Doe wat! Zeg wat! De spanning opvoeren. Maakt gerust een pestherrie voor mijn part. Robbie jij ook. Graag wat meer gas met die camera.' Aldus geschiedt. Inpakken en wegwe zen. Het signaal uit de regiebus klinkt als een verlossing. Eer het zover is, wordt presentator Tielemans andermaal gele genheid geboden zijn zegje te doen. Hij vertelt wat van overvallenfrequentie (zo'n twee per week met een gemiddel- keloos verloop. Behalve routine krijgen de hoofdrolspelers nu ook echt de smaak te pakken. Een enkele onbetekenende complicatie slechts. Door het gevorderde uur heeft de bank haar draaideuren reeds lang gesloten voor het publiek en ook voor de perso neelsleden zit het normale werk er al op. Met kunst- en vliegwerk worden voor de overval nog wat hoognodige duizendjes opgescharreld. Veel is het niet, maar Frans van Baaren belooft er voor deze keer genoegen mee te nemen. De afwe zigheid van publiek heeft behalve het uit blijven van hinderlijke pottenkijkerij ook nadelen. Figuranten uit de rijen van de toeschouwers wordt royaal een rol als de buit van 18 000 gulden, bij 40 mis lukkingen) en geeft aan hoe bepaalde onraad-situaties bij enige oplettendheid bijtijds gesignaleerd kunnen worden. Terloops attendeert hij ook op een reeks voorname beveiligingstips. Hoe noodza kelijk het is, zal hij in een slotwoord van het programma nog illustreren met en kele cijfers. Vooruitlopend op die tot nadenken stemmende woorden moet echter eerst volgens plan nog een twee de overval plaats vinden. Het laatste TV-brok dat op deze dag staat geno teerd. Voor de tweede keer binnen enke le uren ziet Hennie Clemens zich gecon fronteerd met een op geld belust sujet. Andermaal staat ze oog in oog met 'overvaller' Frans van Baaren die zijn uit monstering thans heeft gewijzigd in gleufhoed, donkere bril en dito regenjas. Het vuurwapen klemt hij voor de veran dering in de linkerhand (onthouden als bijzonderheid bij het invullen van het sig nalementspapier Ditmaal voltrekt de overval zich volgens klassiek patroon aan de balie. Er mag ge- bankbezoeker toebedeeld. Nagenoeg ie dereen die in staat is een type- of telma chine te bedienen, krijgt het vriendelijke verzoek mee te werken aan de achter grond van natuurgetrouwe bankgelui- den. Na twee keer draaien, zijn de man nen van het beeld tevreden. De overval ler nuttigt op z'n gemak nog een laatste colaatje. 'Bedankt zover, mensen. Mor gen komt er weer een dag. En denk er om, dezelfde kleren dragen.' Morgen komt er weer een dag, jawel. Heel hard zal hij nodig zijn om ook het restant van de 15 tekstpagina's uit het draaiboek toe te voegen aan het verza melde materiaal. Het opnameresultaat moet een TV-programma opleveren van omstreeks twintig minuten. Drie dagen van keihard werken liggen eraan ten grondslag.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 8