REP EN ROER
RONDREIZEND
FILMCIRGUS
RRENGT TILRURG IN
Hennie heet Ans
Praatijzers
der Linden het binnengebeuren nauwlet
tend bij. Heel het zaakje is voor deze ene
opname-gelegenheid gehuurd van An-
thony Parker, geestelijk vader van de
mobiele drive-in shows van de omroepen.
Per Rolls Royce zal hij naderhand hoogst
persoonlijk zijn intocht maken, een en al
bezorgdheid rond zijn kapitale speel
goed.
Enigszins terzijde wachten de acteurs op
de dingen die onafwendbaar komen
gaan. Bert Tielemans, opleidingsfunctio
naris bij de Centrale Rabobank, schraapt
ten overvloede opnieuw zijn keel en
neemt voor de laatste maal het tekst
fragment door dat hij zo dadelijk als pre
sentator voor de camera's ten beste
moet geven. Op het krukje naast hem zit
stilletjes een blondine te wennen aan de
nieuwe dag. Even kennis maken. Hennie
Clemens luidt de naam. Of is het beter
nu al te spreken over Ans van Dijk, zoals
ze vandaag en morgen heten zal uit
hoofde van de filmrol? Voorzover haar
avonden en dagen niet in beslag geno
men worden door vocale optredens met
het muziekgroepje The Love Birds (4
mannen en 2 vrouwen sterk) werkt de
Geldropse als telefoniste-receptioniste
voor een uitzendbureau. Heden speelt
het gezichtje met de ingebouwde glim
lach de bankmedewerkster die wat
moeite heeft met zaken betreffende ge
heimhouding. De begeleidende com
mentaarstem van Bert Tielemans zal
voor haar en ten behoeve van alle toe
komstige kijkers het corrigerende werk
verrichten.
Pogingen om de presentator te voorzien
van zo'n handige revers-microfoon stran
den. Aanvankelijk wegens een herme
tisch dichtgestikt knoopsgat in het fon
kelnieuwe filmkostuum, later bij gebrek
aan batterijtjes. 'We kunnen hengelen,'
veronderstelt de producer flink. Helaas.
Ook zo'n microfoon die net buiten beeld
de spreker volgt waar deze gaat of staat,
blijkt geen onverdeeld succes. Ten einde
raad mag Tielemans een derde methode
proberen. Nonchalant pratend tegen een
degelijke loopmicrofoon slentert hij het
beeld binnen: 'Wat betekent een woord
als geheimhouding eigenlijk, wat moetje
ermee als medewerker of medewerkster
van een bank? Wat betekent dat voor je
gedrag, wat moet je wel of niet zo doen,
en waarom?'
Tegen de kasbox geleund staat een oude
baas alles op zijn gemak eens in ogen
schouw te nemen. Hoe sneu ook voor
hem, het is niet de bedoeling dat hij pon
tificaal poserend in beeld komt. Stoppen
dus maar weer. Eddy del Prado, nadat hij
voor de zoveelste keer inwendig ziedend
maar met zijn vriendelijkste glimlach op
het gelaat verzocht heeft om te doen als
of er niets bijzonders aan de hand is:
'Bert, zeg nog eens wat in die microfoon.
Gijs, versta je hem nou beter in de bus?
Hoezo nee? Ik vind trouwens dat hij iets
iIl-l
lijk wanneer Bert weer moet lopen? Dan
kan ik even mijn wérk doen.' Heel de
scène ontrolt zich opnieuw. Een plak-
bandje op de vloerbedekking dient als
markering voor de startplek van de ge
plaagde commentaarspreker. 'Wat bete
kent een woord als geheimhouding
Wonder boven wonder en tot verbazing
van de acteur ('Ik schrok me wild. Dacht
dat we nooit zover zouden komen') gaat
er deze keer niks verkeerd. Gelukkig. Een
zucht van verlichting gaat op als ieder
een de opnamen via een monitor heeft
kunnen terugzien. Vlekkeloos oordeelt
het merendeel. Spring-in-het-veld Gijs
Hoogendoorn heeft niettemin toch nog
kans gezien een schoonheidsfoutje te
ontdekken. Hij duwt Bert Tielemans een
gebalde vuist onder de neus. 'Beter vast
houden die microfoon. Zo.'
Dan is het de beurt aan Hennie Clemens,
alias Ans van Dijk. In het verdere verloop
van de opnamedag zal zij nog tot twee
