12.17 uur: 12.40 uur: 13.30 uur: 17 13.35 uur: 14.15 uur: 14.59 uur: 15.25 uur: 15.26 uur: 15.50 uur: 16.15 uur: 16.40 uur: minder dan geen tijd raken enkele plastic draagtassen met reclamedrukwerk ge vuld. Het oog valt op een schriftelijke uiting van tevredenheid, onder het motto 'Weer een tevreden Raboklant' als blik vanger bevestigd op de deur van een hut vol informatie over Amerikareizen. 'Niet duur maar wel veel geld. De verre be stemmingen zijn te weinig bekend.' Koop Boer knikt bevestigend. En een nieuwe teug nemend uit zijn onafschei delijke pijp: 'Menigeen weet niet dat we naast het gewone vakantiewerk ook Amerika doen.' Er ontspint zich een korte discussie met een paar collega's uit Rol de, Het argument 'daar heb ik toch geen mensen voor' hanteren ze steeds minder overtuigd. De gedachten gaan uit naar een circulaire aan de leden van bridge- of tennisclubs. 'Ga zitten. Ik haal nog een paar zitplaat sen.' In de hut waar de mensen van GTW-reizen zich hebben verschanst is het nieuwe zomerprogramma nog niet voorradig. 'Erg leuk en voor jullie erg goed, verwacht ik, wordt Portugal. Dit vast ter oriëntatie. We moeten nog bus sen inhuren op onze aan- en afvoerlijnen uit het noorden.' De groepsreizen komen ter sprake, het succes ervan was zeer merkbaar in de GTW-verkoopresultaten. Koop Boer verduidelijkt: 'Gezien de ani mo voor busreizen hebben we afgelopen jaar met de banken in de provincie Dren te een proef genomen. Gepland waren drie trips naar Rüdesheim in het voorsei zoen. In anderhalve maand boekten we alles vol. Een extra ingezette bus volgde in minder dan een week. Vooral ouderen mogen graag reizen met mensen uit de eigen omgeving. In het najaar gingen er nog eens twee bussen weg. Zelfs een kleine bank als Hoogersmilde stuurde zomaar 15 mensen mee. Da's heel wat. Hun eerste ervaring met reisverkoop. Ze dachten dat men in Hoogersmilde niet met vakantie ging. Het provinciaal over- een geduchte programma-uitbreiding voor groepsreizen: Tirol, het Moezelge bied, Luxemburg, de omgeving van het Sauerland. En samen met Groningen wil len we vanuit Drente ook een zesdaagse bootreis door Nederland riskeren. Dat betekent 143 man, een hele gok. Via zul ke reizen stuur je toch maar mooi een groep mensen op vakantie waarvan ze ker de helft nog niet eerder geweest is.' Bent u hier al op bezoek geweest? De NS-vertegenwoordiger schiet te voor schijn uit zijn coupé en tracht zodoende ook zijn mannetjes mee te pikken uit de voorbijgangersstroom. 'Misschien mag ik u wat vertellen over onze nieuwe din gen, bij uitstek geschikt voor bejaarde mensen? Dan krijgen we als vanouds de Zwitserse reizen. Ik ben nu in onze gids op pagina De vrouwelijke collega die voor de aflossing komt zorgen: 'Dag in, dag uit vertel je een eender verhaal. Soms twijfel je. Heb ik die ene bijzonder heid nu in dit gesprek al eerder verteld of was dat toch alweer bij de vorige bezoe ker? De inwendige mens vraagt met klem om versterking. 'Nog klachten?' vraagt de juffrouw van de bediening. 'Denkt u ge rust diep na.' Koop Boer kijkt zorgelijk. 'Je ziet, dat je dag aardig is gevuld. En dan hebben we nog niet één diapresen tatie in de lounge bekeken. Straks maar. De meeste reisorganisaties komen toch twee keer aan de beurt. Het reiswerk boeit me juist door die levendigheid wel. Groot voordeel van reizenverkoop is dat het de bank als zodanig veranderde. De bank als een statig iets, heeft afgedaan. Posters en affiches hebben het doorbro ken. Alles werd er vrolijker door, je krijgt andere dingen erbij. Reisverzekeringen, vreemde valuta. Weinig winstkansen? Dat ziet men verkeerd. Je moet het niet geïsoleerd bekijken maar in de totaliteit. Iemand die vandaag een privérekening opent gaat straks misschien ook wel in effecten doen. Nou dan uitjes naar internationale sportevene menten ('mits de bestemming niet teveel snipperdagen vergt, dat drukt de interes se') vertellen vaardig, maar Koop Boer wil verder. Improvisatie viert hoogtij in de informa tiehutten. Met stukken karton afgedekte wasbakken dienen tijdelijk als schrijfta fel. Op een wit stuk papier als projectie scherm tegen de wand wordt aandacht gevraagd voor het vergeten land van Scandinavië, Finland. Er komt een boot die de reisduur van 42 uur terugbrengt tot 20 uur. Topsnelheid 80 km per uur. De diapresentaties schieten er bij in. 'Veel mensen gaan opnieuw duidelijk ge motiveerd van boord. Hoe vind jij het hier vandaag? vraagt een reismedewer- ker van de Centrale Rabobank. Boer: 'Een dag is te kort.' Hij heeft nog enkele vra gen. 'Als ik mensen bij onze eigen orga nisaties niet meer kwijt zou kunnen, kan ik dan ook uit andermans programma verkopen?' Een kwestie met haken en ogen, zo blijkt. Liever niet. Onvoldoende grond om op te staan bij eventuele klachten naderhand. Aan een antwoord op de vraag naar een verwachte verkoop- top waagt de Beilenaar zich niet. 'Het hangt mede af van het aantal niet-klan- ten dat bij de bank komt boeken.' Op naar rederij Ketel. Een huttenplan van het zopas voltooide nieuwe vlaggeschip komt goed van pas. Al toen de kiel werd gelegd, was de boot gecharterd voor ja nuari 1977. Ondanks de ruime gangen die in het vooruitzicht worden gesteld mist de Beilenaar een lift aan boord van de 'Juliana'. Een bootvakantie, zo laat hij weten, is juist een uitkomst voor bejaar den en mensen die wat moeilijker ter been zijn. Daar moet je op inspelen. Het snoepdoosje in de Arke-hut, als vari ant op de eeuwige rookartikelen, raakt al aardig leeg. Zomer 1977 begint op 6 de cember, lezen we op een geïmproviseerd schoolbord. Koop Boer heeft geen geluk. Graag had hij vernomen via welke maat regelen het bedrijf pech onderweg bij zijn autobussen aan banden wil leggen. De man die het weten kan, is onvind baar. 'Er is een dag geweest waarop drie Arke-bussen links of rechts in Europa langs de weg stonden' weet hij uit ge sprekjes met Beilense reizigers: 'vragen hoe men het heeft gehad Altijd leer zaam, dergelijke reacties. Ik maak er veel werk van.' Heftige discussies in de informatiehut die speciaal op groepsreizen is gericht. De diverse gesprekspartners vergelijken eikaars verkoopresultaten en verwach tingen aan de hand van het bekende pro grammaboekje. Op vragen als 'waar is degene die me wat over reizen kan ver tellen?' moet een slagvaardige reactie mogelijk zijn. Succes zal anders uitblij ven, aldus de gezamenlijke conclusie. Koop Boer noteert ergens op een over zicht tegen de muur ook zijn verkoopver wachtingen voor groepsreizen. De mannen die bij Arke-reizen voor 'het 'Een dag is te kort.' De juistheid van die constatering blijkt als het sein wordt ge geven voor de slotbijeenkomst in de lounge. Koop had nog aardig wat vragen op zijn lever. Onder meer wilde hij plei ten voor eenvoudige vouwblaadjes waarin de typische charterreizen voor emigrantenbezoek staan vermeld. 'Die mensen hebben geen enkel belang bij een volledig programma meent hij. Met een zeker gevoel van spijt constateert hij dat enkele reisorganisaties er totaal bij zijn ingeschoten. Zelfs geen tijd voor een eenvoudig praatje. 'Niets aan te doen, helaas. Dan maar wachten tot een vol gende gelegenheid. Het is mooi geweest ida

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 23