WÊÊË- 12 banken gezamenlijk zitten. Maar de De waterpassende reiziger nauwkeurig te schatten. Alvorens hij op zijn vaste plekje nabij de bar in het zaal tje van een hotel neerstrijkt, weet de di recteur van 'llpendam' precies wat er gaande is die dag. De vraag 'Hoe is de markt?' blijkt essentieel. De zitting zelf lijkt op een informeel spreekuur. Iemand die een stapeltje betalingsopdrachten brengt, vraagt om een vuurtje. Mensen van contanten voorzien of ze ervan af helpen, behoort hier tot het routinewerk. Jan Boon: 'Laten we maar precies zeg gen hoe het is, de markt vraagt altijd nog contant geld. Zo n koe wordt door een boer overgegeven en daar wil hij geld voor.' De levendige handel brengt met zich mee dat in dit Purmerend met z'n ei gen Rabobankkantoor nog eens acht Ra- bobanken uit de omtrek zitting houden op de veemarkt. De een neemt voor en kele uren zijn intrek in het kleedhok ach ter een toneelpodium en de andere strijken zomaar op een vertrouwd plekje in een horecagelegenheid neer, geflan keerd door handelaren in landbouwma chines, leveranciers van mollenklemmen, kunstmestverkopers en andere nering doenden. leder voor zich hebben de zit tinghouders hun vaste klanten onder de marktgangers. Daar blijft het bij. Het ge sprek over een samenwerking lukt wat moeilijk, al ziet men in dat bij de huidige toestand menigeen op de trek zit wat veiligheid betreft. Maar het blijft een ha chelijke materie, vol haken en ogen. De Rabobank llpendam is vertegenwoordigd in de commissie van drie die studeert op de problematiek. De gedachten gaan uit naar een centraal kantoor waar de acht vraag is onder andere hoe daarop klan ten zullen reageren die hun financiële belangen in de vorm van spaarbank boekjes hebben verspreid over twee of -i - - ting ook. En er komt een heleboel praat- werk bij, dat wel.' Dick de Haan benut de wintermaanden voor een algehele opknapbeurt van de uiteenlopende automaten en een verde re perfectionering van het elektriciteits werk. Zijn echtgenote mengt zich in het gesprek om duidelijk te maken dat het publiek de kermisklanten ten onrechte nog zo vaak als woonwagenvolk be stempelt. Ze kan er zich oprecht kwaad om maken. 'Menigeen mocht willen dat hij de tegenwaarde van zo'n zaak op het spaarbankboekje had.' Gelukkig zijn wer kelijk nare ervaringen een uitzondering. Ze beperken zich voornamelijk tot de ca- fékermissen, waar het aanbeveling ver dient ook 's nachts maar bij de tent te blijven. Die avond zal in het gemeentehuis de raad van llpendam vergaderen. Op weg erheen valt op hoe zeer het wegennet in de dorpskom een aaneenschakeling is van oneffenheden. Een kardinaal pro bleem van de gemeente is ermee gelo- Het karakter van de streekbevolking komt even aan de oppervlakte in een ge schiedenis als deze. Hetzelfde thema aangesneden in aanwezigheid van Dick de Haan, komt de bezoeker op een ware stortvloed van verhalen te staan. Gedu rende de wintermaanden met zijn gezin in een grote caravan bivakkerend op een landje aan de zuidrand van llpendam, reist De Haan gedurende de zomer maanden heel Noord-Holland door. Zijn amusementsautomaten vormen een vast bestanddeel op menige dorpkermis: 'Het begint met de Paas, maar onze kinderen blijven hier logeren. Een heel gemak in verband met de school. Ze raken anders hun vriendjes ook maar kwijt. Wij moe ten het vooral hebben van de kleine dor pen. Sta ik tenminste niet in de zenuwen. Als het weer nu te mooi is of te slecht, kan dat me de kop niet kosten. Idioot ge woon, zoveel als sommigen in een grote plaats verstaan. Een tent waarvoor je vroeger 5 000 gulden pacht per kermis neer moest tellen, doet nu rustig 18 mil le. De autoscooter op de Nieuwmarkt moet 25 000 gulden opbrengen. Dan komt je elektriciteit nog, de verzekerin gen. De reizigers vroeger, het waren vro lijke klanten. Je hielp mekaar. Dat ging verloren. Door alle lasten zijn het nu zware concurrenten. Wij staan met drie rijdende tenten doorgaans. Een heel werk, telkens dat opbouwen. Je moet waterpassen, alles netjes ophangen. Een schiettent, daar hebben we eerst mee gereisd. Grijpkraantjes, rotors, klokken spel en bumpers vormen nu onze specia liteit. Je krijgt van alles. Ook bezeten gokkers. Het zijn vaste klanten die rustig een paar uur staan te spelen. Verkopen hun prijzen onmiddellijk door. Werken op bestelling zelfs. De kermis hoort bij het levenspatroon van velen. Ze laten eerder een schouwburg schieten dan een ker mis. In de attracties zie je een modieuze verschuiving. Je werkt met meer verlich-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 12