<T)IDAM
Bij de Rabobank in Didam ontbreekt
het niet aan vrijetijdsactiviteiten voor
de 42 personeelsleden. De bedrijvige
ontspanningsvereniging begon met
het periodiek huren van trimtijd in
het plaatselijke zwembad. Daarna
kwam er een kookcursus, waarvoor
de mannelijke personeelsleden zeker
niet minder belangstelling aan de
dag legden dan de vrouwelijke
krachten. Aansluitend volgde zowaar
nog de formering van een eigen
bankkoordat regelmatig uitvoeringen
verzorgt en alsof dat alles nog niet
genoeg was werden eind vorig jaar
met succes plannen gesmeed om te
komen tot oprichting van een eigen
volksdansgroep binnen de perso-
neelsgelederen. Ook dat initiatief
sloeg zo goed aan dat de volks
dansende bankmensen inmiddels
alweer geruime tijd geleden hun
vuurdoop ondergingen. Een optreden
gedurende het jaarlijkse personeels
feest werd gevolgd door een zwie
rige demonstratie tijdens het natio
nale voetbaltoernooi der Rabo-
banken waar honderden bezoekers
het optreden gade sloegen, en door
'dans-serenades' op de trouwdag van
enkele collega's. Overal waar ze
kwamen, klaterde er na afloop van
het optreden een gel applaus neer
op de 'Elf elvers' - zo genoemd naar
het voorbeeld van de Didamse
Rabozangclub die gemakshalve be
sloot het bankcodenummer in haar
naam 11.11 te laten voortleven.
Initiatiefneemster Els van Ommen
herinnert zich nog maar al te goed
hoe haar plan om te gaan volks
dansen ter sprake kwam. Tijdens de
jongste jaarvergadering van de per
soneelsvereniging gooide ze er eens
voorzichtig een balletje over op, met
als resultaat dat zij als leverancier van
het idee maar werd uitgenodigd zich
met de verdere uitwerking ervan te
belasten. Els liet het niet op zich
zitten en begon snel onder de col
lega's een onderzoekje om de be
langstelling te peilen. De resultaten
vielen niet tegen, hoewel het meren
deel van de ondervraagden eigenlijk
ternauwernood wist wat de volks-
danserij inhield.
Voor de verzorging van een demon
stratie nam de doortastende Didamse
jeugdleidster zelf contact op met
dansleraar Kees van Loon uit Losser.
Door haar activiteiten in het jeugd
werk kende ze vrij goed diens inte
resses voor de volksdans.
Mannen tekort
Laaiend enthousiast over de eerste
demonstratie ter kennismaking
keerden de potentiële Didamse volks
dansers huiswaarts. Na de eerste
proeflessen werd er voortaan eens
per veertien dagen op zondag
ochtend getraind. Het was een doel
bewuste keus om ook zoveel moge
lijk mannelijke personeelsleden te
betrekken bij de activiteit. Els van
Ommen: 'De meeste mannen op kan
toor doen wel aan voetbal of een
andere sport. En die geven ze er na
tuurlijk niet voor op als er volks
dansen is op hun gebruikelijke
trainingsavond. Het was toch al een
hele toer om de mannen te interes
seren voor het dansen. De meesten
waren er aanvankelijk helemaal niet
toe te bewegen. Ze vonden het te gek
om te dansen. Maar degenen die er
eenmaal mee begonnen zijn, weten
van geen ophouden. Die raken heel
snel hun aanvankelijke bedenkingen
kwijt. Er ontstaat een leuke band
onderling als je zo een paar maal
geoefend hebt
Niettemin lijkt een chronisch tekort
aan mannen voorlopig nog wel pro
bleem nummer een voor de 'Elf
elvers'. Op een totale bezetting van
achttien personen telt de Didamse
dansgroep slechts vier dansers. Het
betekent dat vijf van de veertien
dames-leden bij wijze van nood
oplossing dus maar als heer fungeren
tijdens de trainingsbijeenkomsten en
de optredens. In hun uniforme kle
ding bestaande uit witte T-shirts,
rode sjaaltjes met witte stippen en
groenwitte midi-rokken c.q. zwarte
pantalons, vormen de 'Elf elvers' dan
een bijzonder fleurig geheel. Die
uniforme kleding geeft iedere pre
sentatie naar buiten het nodige extra
cachet. Bij de aanschaf van de be
nodigde stoffen werd niet tevergeefs
een beroep gedaan op de penning
meester van de personeelsvereni
ging, De afwerking met naald en
draad gebeurde geheel in eigen be
heer.
Concessie
Dansleraar Van Loon, persoonlijk al
sinds 1967 actief in de volksdanserij,
beseft maar al te goed dat het leve
ren van danskunstige prestaties bij
zijn leerlingen uit Didam een minder
voorname rol speelt dan het gezellig
heidselement. Hij houdt er rekening
mee bij het instuderen van de diverse
dansen, zoals er ook steeds doel
bewust naar een bepaalde uitvoering
toe wordt gewerkt.
Ervaringen in het verleden bij de
personeelsvereniging hebben geleerd
dat de animo snel verflauwt voor
activiteiten waarbij gerepeteerd of
getraind kan worden zonder dat er de
deelnemers van tijd tot tijd een
duidelijk doel voor ogen wordt ge
steld. Met opzet heeft hij voor de
'Elf elvers' een aantrekkelijk be
ginnersprogramma ontwikkeld waar
de dansers ongeveer een jaar mee
vooruit kunnen. Het echte stijldansen,
waarbij in een snelle opeenvolging
veel verschillende kleine passen ge
zet moeten worden, blijft daarbij
vanzelfsprekend nog achterwege.
Moderne Israëlische en Amerikaanse
dansen vormen echtereen uitste
kend alternatief dat geweldig in de
smaak valt. Aansluiting zoekend bij
datgene waarvan hij merkte dat zijn
leerlingen het wilden, bouwde Kees
van Loon in enkele maanden tijds
niettemin al een programma op dat
behalve Nederlandse ook Israëlische,
Joegoslavische, Amerikaanse en
Franse dansen omvat.
Hij doet er niet gewichtig over, het
dansen is voor hem een vanzelf
sprekende menselijke vaardigheid.
Voor het gemak van zijn leerlingen -
maar dat is dan ook de enige con
cessie die hij doet-wil hij bepaalde
dansen in het begin nog wel in een
enigszins vereenvoudigde vorm voor
leggen. 'Maar' zo laat hij weten 'dat
gebeurt toch met in je achterhoofd
al de gedachte datje naderhand
alsnog het raffinement eraan gaat
geven waardoor zo'n dans wordt zo
als hij eigenlijk is.'
