Hoekse varkens te kijk Drie hokken met levende varkens en een eveneens welgevulde folder- kraam vormden het aandeel waarmee de Rabobank's-Gravenzande-Hoek van Holland was vertegenwoordigd tijdens een zomerse braderie van de plaatselijke middenstand. De levende have - goed voor de originaliteitsprijs 'Het is al weer een jaar geleden dat de VPR tot leven gekomen is. De VPR koestert de stoute verwach ting de belangen van alle leden te bundelen en uit te groeien tot een volwaardige gesprekspartner, voor de CB, de Vereniging van Directeuren en de beheerders van onze banken. Wij zijn geboren uit de behoefte om meer betrokken te worden bij het totale beleid binnen de organisatie en op de plaatselijke banken. Onze ver langens gaan uit naar een grotere inspraak in de beslissingsgroei op de terreinen die ons, de opbouwers van het Rabobedrijf, het meest direct raken. Er leeft een geloof in de reali seerbaarheid van dit streven. Er leeft ook scepsis: Wat kan die VPR eigenlijk doen? Zal de VPR ooit als een volwaardige gesprekspartner bij het interne overleg betrokken worden? Wordt de VPR niet met een kluitje in het riet gestuurd? langen, kritisch luisteren naar pro blemen en alle daaraan verbonden complicaties. Wij moeten proberen genuanceerd te denken en onze be langen niet eenzijdig bekijken, zo als de vakbonden dit doen, maar binnen het raam van de belangen van de plaatselijke bank en de CB. Pas wanneer wij begrip tonen voor de totale belangenproblematiek, dan pas kunnen wij een volwaardig ge sprekspartner zijn en komen tot evenwichtige conclusies die als haal bare kaarten gespeeld kunnen wor den. Uit de gesprekken die het hoofd bestuur heeft gehad met de Vereni ging van Directeuren en de CB blijkt dat er een wederzijds groeiend ver trouwen is en dat alle partijen zich bewust zijn dat zij elkaar nodig hebben en willen accepteren1. Er zit groei in. Helaas moet worden toegegeven1 dat wij voor sommige groeiprocessen te laat geboren zijn. Van de andere kant zijn er nu ook bewegingen die onze groei versnel len, o.a. de agitatie bij de vak bonden, die zich proberen voor te doen alsof zij de passe-partoutzijn voor de belangenbehartiging van de Rabopersoneelsleden. Ik ben ervan overtuigd dat wij samen met alle personeelsleden als VPR binnen de Rabo-organisatie een veel beter levensklimaat kunnen scheppen voor elkaar dan een vakbond ooit zou kunnen doen, maar daarvoor is dan ook uw aller medewerking hard nodig.' W. H. in de ogen van de publieksjury - trok hele drommen mensen, terwijl vooral de lieve jeugd niet was weg te slaan bij de vier biggetjes die tot de varkensfamilie behoorden. Een plaat selijke veevervoerder zorgde voor het transport van de mobiele attractie, terwijl personeelsleden van de bank erop toezagen dat het de krulstaarten tijdens de duur van de braderie aan niets ontbrak. Voortdurend werd er gezorgd voor vers water en een smakelijk slobbermaal. Een parasol maakte dat de dieren het zelfs tijdens de heetste momenten van de dag niet hoefden te stellen zonder een schaduwrijk plekje. Als extraatje mochten bezoekers van de operatie beestenspul een slag slaan naar het gewicht van de zwaarste kooi- bewoner. Deelnemers die erin slaag den het juiste gewicht te raden maakten daarmee kans op een drie tal smakelijke rollades. Het ver grootte de animo niet weinig. De standhouders, voor deze gelegen heid natuurlijk op (te grote) klompen en gestoken in een boerenkiel, kwamen handen tekort om de schat tingen te noteren van alle gegadig den. In totaal deden ruim negen honderd personen een poging om de wandelende spekberg op zijn juiste waarde te schatten. De gissingen liepen uiteen van 65 kilogram tot 1,2 ton. Tweeëntwintig deelnemers brachten het er heel wat beter van af. Zij zaten slechts een kilo naast de waarheid die in dit geval 161 kilo gram woog en die door drie schatters precies werd opgegeven. De in het vooruitzicht gestelde rollades werden prompt op hun huisadressen afge leverd. VPR Hoofdstraat 54 Hoogeloon In een gesprek dat ik onlangs heb gehad met de heer A. Dreschler over de beginfase van de Vereniging van Directeuren, heb ik beluisterd dat ook bij de directeuren een grote scepsis leefde over de mogelijkheden die hun vereniging zou kunnen bieden. Pas na jaren kunnen zij nu iets zeggen over de behaalde resul taten. De VPR is nauwelijks geboren of de verlanglijst groeit met de dag omdat wij ons nu pas bewust worden van de behoefte aan medezeggenschap. Allerlei vragen stormen op ons af. leder lid, iedere bank kent zijn eigen problemen en verlangens, ledereen zou graag willen dat op zo kort moge lijke termijn hieraan wordt voldaan. Er moeten zo vlug mogelijk resultaten komen. De VPR is geen toverprinses. De VPR, dat bent u, dat zijn wij allen samen. Wat doen wij samen met onze collega's om te komen tot een eenheid op onze bank, met onze collega's op andere banken? Wij moeten zelf luisteren naar elkaar, naar andere dan onze eigen be-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1976 | | pagina 30