Politie
ving bot
Els uit Heemstede
fijngevoelig voor
vals duizendje
24
pi II IK
Ongewild hielp Raboband me aan
stof voor dit artikel. Gezeten in een
luie strandstoel waar ik bescherming
zocht tegen een zinderende zon, trof
me de ingezonden brief van de heer
Van der Ploeg uit het juninummer.
Schrijver vindt dat de vereniging
het onderwerp over de perso-
neelshypotheek wat goedkoop afdoet
met: 'Deze wijzigingen waren al aan
de orde, voor de vereniging van de
grond was gekomen en de heer
v. d. Ploeg vraagt zich af waarom de
vereniging er dan nu niets aan doet.
Ik kan me zijn gedachte heel goed
voorstellen, want de zinsnede wekt
de indruk dat de vereniging er wel
iets aan had kunnen doen als deze
wijzigingen op een later tijdstip aan
de orde waren gekomen. De eerlijk
heid gebiedt me echter daar wel een
groot vraagteken achter te plaatsen.
Om zo'n voorstel te kunnen veran
deren of te beïnvloeden zou de ver
eniging deel moeten uitmaken van de
Op de Rabobank Heemstede-Zand-
voort komt een telefoontje binnen
van de afdeling recherche van de
Heemsteedse politie. Medegedeeld
wordt dat de recherche in het bezit
is van 2 valse duizendjes, die eerder
bij een handelsbank werden geac
cepteerd.
De rechercheur zegt eens gaarne de
proef op de som te willen nemen bij
de Rabobank te Heemstede om de
valse duizendjes te wisselen in an
dere coupures. De directeur is in het
eerst niet zo enthousiast om aan de
ze proef mee te werken. Na de nodige
aarzeling werd toestemming verleend
voor de proef. Ongeveer een uur
later vervoegden twee keurig uitzien
de heren in burger zich aan de balie
met het verzoek een biljet van
f 1.000,-om te wisselen in honderd
jes. Zij werden te woord gestaan door
mevrouw Els van der Wei-van
Gelooven.
Zij nam het briefje van f 1 000,- aan
en voelde onmiddellijk dat de kwa
liteit van het papier anders was. Zij
trachtte het biljet te laten knisteren
wat niet gelukte. Zij wilde niet tot
omwisseling overgaan en begaf zich
naar de cassière, Marianne Sluyter,
en wenkte gelijktijdig een staflid om
het biljet te kunnen bekijken. Zowel
Els als de cassière waren ervan over
tuigd met een vals duizendje te doen
te hebben. Toen zij terugkwam met
het duizendje bij de aanbieders, toon
den deze onmiddellijk hun politiele-
gitimatiebewijsom opschudding in
de hal te voorkomen. Op verzoek
gingen de valse biljetten even van
hand tot hand bij alle medewerkers
om de vervalsing te leren kennen.
Daarmee was de spanning geweken;
Els werd gecomplimenteerd voor haar
attente optreden en de ontdekking
iala
commissie die deze voorstelfen uit
werkt en aan de verantwoordelijke
personen, in de vorm van een advies,
voorlegt. Zover zijn we nog niet, zo
dat het mij een goede zaak lijkt om u
enig idee te geven over de plaats
die de vereniging op dit moment
binnen de Rabobank inneemt.
Binnen onze organisatie van zo'n
1000 zelfstandige bedrijven hebben
allerlei groepen en belangen zich
verenigd. Misschien gedwongen door
de schaalvergroting binnen de bank
wereld en de concurrentie, ontstond
steeds meer de image van één mach
tig lichaam waarbij samenbundeling
van belangen een logisch gevolg is.
Alleen het personeel van die bedrij
ven bleef op zijn eigen eiland en had
dus ook niet de mogelijkheid om via
een centraal punt uiting te geven aan
haar ideeën en wensen. En binnen
de hierboven geschetste ontwikke
ling zou deze achterstand alleen
maar groter worden.
In die gedachte ligt dacht ik de
grondslag voor het ontstaan van
deze vereniging waarin nu circa 25
van alle personeelsleden zich ver
enigd heeft.
Vanaf het begin zijn we er vanuit ge
gaan dat we in de toekomst een inte
grerend bestanddeel zouden uit
maken van commissies die adviezen
zouden uitbrengen die ons als per
soneel van de aangesloten banken
direct zouden raken. Of we daarbij
ook hulp buiten de organisatie zou-
Hon mnfltan -7nol/on hohhon tA/o in rlo
beginfase buiten beschouwing gela
ten en zal in de toekomst voor een
deel bepaald worden door de ontwik
kelingen binnen de Rabobankorga-
nisatie. (Ik denk daarbij aan het toe
treden van de Centrale Bank tot de
Bank-CAO). We hebben in een eer
der artikel al laten weten dat de
leden over deze stap zelf moeten
beslissen nadat zij vooraf kennis heb
ben kunnen nemen van de conse
quenties.
Op dit moment zijn we echter nog
niet zover. Wel heeft de vereniging
een lid mogen aanwijzen voor de be
roepscommissie ingevolge artikel 7
van de model-arbeidsovereenkomst,
ze is ook vertegenwoordigd in de
commissie functieclassificatie en er
werd een bestuurslid voor de Stich
ting Hulp Personeel Rabobanken
voorgedragen. Op een aantal andere
terreinen, met name de technische
overlegcommissies, wordt de ver
eniging alleen ad hoe gehoord wan
neer een van beide partijen zulks
wenselijk acht en kan zij dus nog
nauwelijks invloed uitoefenen.
Laten we overigens eerlijk zijn en
erkennen dat we alle plannen en
ideeën onmogelijk op zo'n korte tijd
kunnen realiseren (er daarbij ge
makshalve vanuit gaande dat de
overige partijen voetstoots aan al
onze wensen tegemoet zouden wil
len komen). Als we al te veel hooi
op onze vork zouden nemen, zouden
we ons wel eens flink aan de klus
kunnen vertillen. We zien daarom
meer heil in de 'stap voor stap'-
diplomatie. Deze voorzichtige uit
gangsstelling betekent overigens niet
dat we tevreden zijn met af en toe
iets mogen zeggen; ons streven blijft
erop gericht om binnen onze doel
stellingen met alle partijen als een ge-
integreerd geheel samen te werken.
Om nu nog even terug te komen op
de opmerkingen van de heer v. d.
Ploeg: Naar aanleiding van deze
voorgestelde wijzigingen heeft de
vereniging een gesprek gehad met
een functionaris van het directoraat
sociale zaken. Met de verkregen toe
lichting op het totale pakket van
wijzigingen hebben we ons toch wel
in grote lijnen kunnnen verenigen
ook al hebben we dan wat moeite
met de gekozen 70 op andere on
derdelen waren er duidelijke verbe
teringen. Alles bij elkaar dus een
kwestie van wat geven en nemen.
Dit geval heeft ons echter wel ge
leerd dat het wenselijk zou zijn in
dien de Centrale Bank wanneer zij
zulke belangrijke wijzigingen voor
het personeel voor ogen heeft, mid
dels Raboband of het verenigings
bulletin dat we in de loop van dit
jaar gaan uitgeven een toelichting
verstrekt op de beweegredenen tot
zo'n wijziging. Dat voorkomt vol
gens mij een hoop verkeerde inter
pretaties en neemt het gevoel weg
dat er maar klakkeloos met de be
langen van het personeel wordt om-
