4 v sfc Muzikale sfc 'Pet Sounds', in muzikaal opzicht een absoluut hoogtepunt in het albumreper toire van The Beach Boys, viel in de Verenigde Staten als een baksteen. Jarenlang had de groep met eenvoudige, goed in het gehoor liggende surf- en fun- songs parallellen getrokken met de nauwbegrensde levensstijl van groepen tieners, die na schooltijd de stranden be volkten en zich uitleefden in de rages die opgeld deden. Het image dat het vijftal zich in de loop der jaren had aangemeten had ze een overweldigende populariteit gebracht. Evenals The Beatles in Europa, weer spiegelden The Beach Boys met hun mu ziek in die jaren de gevoelens van hun jeugdige landgenoten. Voornamelijk Brian Wilson bracht daar verandering in, tenminste in de ogen (of oren) van het publiek. 'Pet Sounds' liep haar tijd daardoor enige jaren vooruit. Niet voor niets werd het album pas in de jaren 1972/1973 goed verkocht. 'Pet Sounds' was ook het eerste album dat Brian Wilson, op de later ingezongen vocalen na, vrijwel in zijn eentje in el kaar zette, in een periode dat de andere groepsleden zich op tournee bevonden. Zodoende kon hij vrijelijk zijn ideeën uitwerken, zijn eigen gevoelens verwer ken op een manier zoals hij het wilde, zonder rekening te moeten houden met de wensen van de anderen. Het specifieke strandidioom, het dan zo herkenbare Beach Boys-geluid wordt wel niet volledig aan de kant geschoven, maar 'Pet Sounds' brengt een vrijwel ge heel nieuwe kijk op de verhoudingen tussen mensen, een visie echter die pas jaren later wordt begrepen. De teksten wijzen in de richting van San Francisco en de flower-power. De muziek is een complex van geniale vondsten: onbegrijpelijk móóie muziek, met volkomen nieuwe maatstaven wat arrangeren en produceren betreft. Maar tevens muziek die aandacht nodig had, waar je naar behoorde te luisteren. Geen muziek die na één keer al horen kon worden nagefloten. 'Pet Sounds' opende onvoorziene moge lijkheden in de popmuziek en het album is als zodanig te vergelijken met het een jaar later verschijnende Beatles'-album 'Sergeant Pepper'. Voor Brian Wilson bleef erkenning ech ter uit. Volkomen gedesillusioneerd maakte hij van 'Smiley Smile', oorspron kelijk een 'happy-album', een vrijwel geheel geïmproviseerd accompagne ment met overigens prachtige zangpar tijen, maar met net iets te veel van het experimentele goede. De overige Beach Boys, op toernee in Europa met aanslui tend een vakantie in Nederland, weten lang niet hoe 'Smiley Smile' er uiteinde lijk uit komt te zien. Als dan blijkt dat Brian Wilson teveel emoties, teveel ener gie en pijn heeft getransformeerd naar de banden, dat het materiaal hem boven het hoofd is gegroeid en hij het helemaal niet meer ziet zitten, wordt in amper twee maanden tijd de elpee met behulp van de anderen in elkaar gezet. Veel van het oorspronkelijke materiaal is dan ver- «1» «1> *1» «1» *4* «1» J|> »p «T» *T* *1* dwenen en de plaat steunt op geluids effecten. De verwijdering tussen The Beach Boys en hun publiek is vergroot en de elpees 'Wild Honey', 'Friends', '20/20' en 'Sun- flower', uitgebracht in de periode 1968- 1970, maken de verwarring rond de groep alleen maar groter. Een duidelijke image, zoals vóór 'Pet Sounds' en waar men zich mee kon iden tificeren, misten The Beach Boys. Men kon de vroegere surfjongens niet meer plaatsen. 'Wild Honey' betekent een terugkeer naar de eenvoud. Het materiaal is veel energieker en expressiever dan wat er op 'Smiley Smile' te beluisteren viel. Voor het eerst sedert lange tijd dragen ook de andere leden van de groep hun steentje bij. Op 'Friends', een album met grote ver schillen, is de bijdrage van de anderen nog groter en heeft Brian Wilson zich nog meer teruggetrokken. Evenals The Beatles en andere popcoryfeeën gaan The Beach Boys in zee met de Maharishi. Transcedentale meditatie. 'Friends' staat er vol van. '20/20' is evenals 'Sunflower' onopval lend. Brian Wilson bemoeit zich vrijwel niet meer met de muzikale leiding, ge frustreerd als hij is door het uitblijven van erkenning. Zijn muzikale inspiratie bereikt een dieptepunt. Achteraf bezien zijn er duidelijke stadia te herkennen in de muzikale ontwikke- keling van The Beach Boys. Stadia waar op Brian Wilson wel degelijk zijn stem pel heeft gedrukt. Ongecompliceerde muziek in de begin fase, tot aan 'Pet Sounds', welke elpee, samen met 'Smiley Smile', een totale om mekeer teweegbracht. Daarna een terug keer naar de eenvoud en vervolgens de periode 1970-1973, waarin Brian Wilson de weg teruggevonden heeft en de elpees 'Surf's Up', 'Carl and the Passions/So Tnnph' en 'Holland' internationaal zeer gunstig worden beoordeeld. Eindelijk is daar dan de bevestiging van Brian Wil- sons muzikale capaciteiten. Vooral 'Surf's Up' brengt The Beach Boys terug naar de top, terwijl 'Carl and the Pas- sions' en 'Holland', welke laatste elpee, zoals de naam al doet vermoeden, in Ne derland, en om precies te zijn in Baam- brugge, is opgenomen, de erkenning al leen maar groter maken. Echter, zoals in het verleden al meerdere malen was geschied, brachten de jaren na 'Holland' Brian Wilson nieuwe muzi kale problemen. Een panische angst voor de opnamestudio, bankroet en ge handicapt in zijn bewegingsvrijheid door het intrekken van zijn rijbewijs, deden Brian Wilson wederom belanden in een impasse, waaruit hij op dit moment nog niet helemaal verrezen is, getuige de kwaliteit van '15 Big Ones', de zojuist verschenen laatste elpee. Mischien wa ren mijn verwachtingen te hoog gespan nen. In de 15 jaren dat The Beach Boys nu al aan de weg timmeren, verscheen na een periode waarin Brian Wilson een crisis doormaakte altijd een elpee van grote klasse, getuige 'Pet Sounds' en 'Surf's Up'. De problemen die de meas- tro nu ondervindt moeten wel erg groot zijn. Sedert 'Holland' zijn tenslotte drie jaren verstreken, waarin de andere leden van de groep hun werkzaamheden be perkten tot het verlenen van muzikale bijstand aan produkties van andere pop formaties, waaronder de laatste elpee van Chicago. '15 Big Ones' moet daarom worden ge zien als een wederopstanding van het fenomeen Brian Wilson als producer en actief lid van de groep. De kwaliteit van de nog dit jaar te verwachten opvolger zal bepalend zijn voor het voortbestaan van The Beach Boys. Naast '15 Big Ones', met nieuw mate riaal, hoewel de titel anders doet vermoe den, is een verzamelelpee verschenen met 20 grote successen uit het verre en nabije verleden. Voor degenen die een, overigens zeker niet te versmaden, aan koop willen doen van het Beach Boys repertoire maar de kosten daaraan ver bonden niet geheel willen of kunnen dragen, is '20 Golden Greats' misschien de oplossing. Alle grote singlehits staan erop en je fluit ze van het begin tot het einde mee Ed. Hulsbosch m P.S. De samensteller van deze muziek rubriek hecht bijzonder veel waarde aan opmerkingen uit de lezerskring. Alle suggesties zijn welkom op zijn adres:

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1976 | | pagina 18