24 f UB MM 1 IJl sama möhle zich als drieëntwintigjarige pas actief op het gebied van de paardesport. 'Wel trok de ruitersport me van kindsbeen af sterker dan al die teamsporten, omdat het hier om individuele prestaties gaat. Ik wilde er alleen niet aan beginnen alvorens ik me ook zelf financieel een paard kon veroorloven. Dat heeft geduurd tot 1969. Ik was toen 23 jaar. Amateur en Askan, dat waren mijn eerste dieren.' Bijzaak Op het ogenblik mag Paul Schocke- möhle zich eigenaar noemen van een vijftigtal paarden. Toch blijft de ruitersport maar bijzaak voor hem. Voorop staat nog altijd een handel in wild- en gevogelte alsmede een inter nationaal opererend expeditiebedrijf met enkele tientallen personeels leden. Het belet de Bremense spring ruiter geenszins om gedurende het ruiterseizoen deel te nemen aan 15 a 20 internationale concoursen zoals Indoor Brabant. Trainen doet hij vooral in de avonduren. Overdag laat hij het in hoofdzaak over aan de Ier Eddy Macken; in de stallen van Schockemöhle traint de Ier daar naast nog de drie paarden die hijzelf berijdt en die eigendom zijn van een Duitse grootindustrieel. Drie maanden voordat hij ermee in schreef voorIndoor Brabant kocht Paul Schockemöhle het paard Savanna van zijn broer Alwin. De ruiter die vorig jaar in München Europees springkampioen werd, was niet meer zo gesteld op de ongedu rige, tien jaar oude merrie. Paul be dacht zich geen moment. 'Ik hou wel van een temperamentvol paard als Savanna. Keine weitere Fragen?' Hij wordt on geduldig; schuift zenuwachtig heen en weer op het wrakke klapstoeltje. Wil de piste in. Parcours bekijken voor de nieuwe krachtmeting. Er is nog maar een kwartiertje tijd. Snel dus. 'Entschuldiigung'. Het programmaboekje vermeldt: 'Terwijl de ruiter met zijn eerste paard het parcours rijdt, wordt in een hoek van de piste het tweede paard gereed gehouden. Na voltooiing van het eerste parcours moet direct van paard gewisseld worden waarna de acht hindernissen nogmaals genomen moeten worden, maar nu in tegengestelde richting'. Een erg moeilijke opgave, verzekeren insiders. Maar het geld werkt aam stekelijk. Een totaalsom van f 4 000,- valt niet te versmaden. Er melden zich 32 deelnemers. Voor het parcours van 840 meter zijn maxi maal 142 seconden beschikbaar. Elke foutieve sprong kost 8 straf- seconden. De uiteindelijke winnaar rijdt vlekkeloos en snel. Zijn naam? Paul Schockemöhle. Weer. De elektronische tijdmeter stopt voor hem na 92,3 seconden, zeven secon den eerder dan bij de naaste concur- rent FntsrhnIHinimri inHorHaaH Dat het oprichten van een landelijke vereniging een hele klus zou zijn, heeft de werkgroep van de vereniging personeel van Rabobanken zich inder tijd heel goed gerealiseerd. Daarom heeft het ook bijna 2 jaar geduurd voordat de organisatie rond was. Het kostte menig uurtje om duidelijk te maken waar de vereniging naar toe wilde. Laten we nog maar eens duidelijk stellen dat we er als vereniging niet op uit zijn om onrust te zaaien of de gevestigde orde overhoop te halen. Termen als: vakbondsmentaliteit en polarisatie (waarbij dan de naam van een bekend vakbondsleider een indi catie heette te zijn) zijn ons te enen male vreemd. Hoofddoel bij alles blijft het behartigen van de belangen van de leden op een wijze die ook voor delen op kan leveren voor de totale organisatie en die rekening houdt met iedereen die binnen de organisatie werkt. Want goed gemotiveerd perso neel dat verantwoordelijkheid draagt, voor zijn werk, dat goed opgeleid is, promotiekansen heeften dat arbeids vreugde kent, omdat het weet waar voor er gewerkt moet worden, is van evident belang voor de totale orga nisatie. Om zulks te bereiken moet het personeel ook de mogelijkheid hebben om wensen naar voren te brengen ter bepaling van het arbeids klimaat. We hebben overigens ook ervaren hoe moeilijk het is om je gedachten steeds goed te formuleren en de doel stellingen helder over te brengen. En de fouten die we hier en daar gemaakt hebben zouden we graag toe willen schrijven aan onervarenheid en, laten we zeggen, jeugdig enthousiasme. Met deze vaststelling heeft het voor lopig hoofdbestuur op 18 maart jl. in een vergadering te Utrecht zijn werk zaamheden beëindigd en is het defi nitieve hoofdbestuur geïnstalleerd. Uit dit hoofdbestuur is een dagelijks bestuur geformeerd dat we hierbij graag voorstellen. Op de foto van links naar rechts, voor het eerst ach ter de vergadertafel present: Wim Heppe (46), Jan van de Nieuwenhuij- zen (37), voorzitter Theo Kraijenbrink (35), vicevoorzitter Tonny Vogelzang (30), secretaris-penningmeester Jan Heuveling (31) en plaatsvervangend lid Wiel Janssen (30). Wim Heppe is bij de Boerenleenbank Halfweg hoofd van de afdeling finan cieringen. Zijn vrije tijd spendeert hij grotendeels aan de fotografie. Jan van de Nieuwenhuijzen, hoofd alge mene zaken bij de Rabobank Valkens- waard, timmert en metselt in zijn vrije uren dat het een lieve lust is. Alles wat met handvaardigheid te maken heeft geniet zijn interesse. Bij de Rabobank Ermelo-Harderwijk treedt Theo Kraijenbrink op als hoofd van de administratieve sector. Daar naast heeft ook de politiek zijn war me belangstelling. Tonny Vogelzang is specialist op ver- zekeringsgebied bij de Boerenleen bank Hengelo. Tafeltennis en auto racerij zijn twee van zijn geliefkoosde hobby's. Op zijn beurt brengt Jan Heuveling, eerste medewerker bij de Rabobank Hoogeloon, menig vrij uurtje actief door op het voetbalveld. Wiel Janssen van de Rabobank Maas tricht komt al tuinierend weer op ver haal van de vermoeienissen die zijn werk als hoofd administratie met zich meebrengt. In deze bestuursploeg zijn Jan van de Nieuwenhuijzen en Jan Heuveling de mannen van het eerste uur. Zij maak ten al deel uit van de werkgroep die stond aan de wieg van de personeels vereniging.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1976 | | pagina 30