Kindercrèche Doetinchem uit nood geboren 22 Wat doet een bank als er op piek- dagen ter assistentie van de normale kantoorbezetting moeilijk ingewerkt personeel te krijgen valt? De Rabo bank Doetinchem zocht een eigen tijdse oplossing in de opzet van een kindercrèche. Nu door omstandig heden het experiment na net een jaar ervaring (voorlopig) in de ijskast is gezet, durft directeur Siebelink niet temin te bekennen dat hij er wederom zijn toevlucht toe zou nemen als de nood aan de man kwam. Summier schetst hij de omstandigheden die hem destijds brachten tot het besluit: 'We stellen ons hier intern op het standpunt dat de klanten zo snel mo gelijk geholpen dienen te worden. Maar daar zijn wel een paar conse quenties aan verbonden, zeker wan neer je die filosofie ook aan het drukke slot van iedere maand onverkort wilt handhaven met inbegrip van de vijf bijkantoren. Het grote aantal kaspos- ten rond die maandwisseling maakte toch wel dat we met de normale be zetting krap kwamen te zitten. Toen het afdelingshoofd bankzaken steeds meer om versterking verlegen zat, legde je onwillekeurig een verband met bepaalde meisjes die je vroeger op kantoor had. Je zag ze nu thuis zit ten bij de kindertjes en van sommigen wist je dat ze best tijdelijk weer hun oude baan op zouden willen nemen. Maar de aanwezigheid van een baby of kleuter in huis weerhield ze ervan. Die opmerking 'ik zou best weer eens willen werken van tijd tot tijd' hoorde je herhaaldelijk als je eens een praatje maakte met zo'n geroutineer de ex-medewerkster.' Vanuit die positie besloot de Rabo bank Doetinchem, met haar perso neelsbestand van ruim 50 mensen, de proef op de som te nemen. Gedurende een week per maand kreeg het in structielokaal in het souterrain van de bank een bestemming als kinder crèche. Er werd gezorgd voor de aan schaf van kindermeubeltjes, een schommel; er kwam een plastic zand bak, een schoolbord en de nodige an dere speelgoedjes om de bedrijvige crèchebevolking zoet te houden. Een enkele oproep voor 'parttimers met bankervaring' die vergezeld ging van de toevoeging 'Kinderoppas aanwe zig', leverde een geweldige respons op. Er kwamen tientallen reacties. Na de selectie bleven er vier gegadigden - met kind - over. Samen met een peuter die door de geëngageerde kinderoppas werd ingebracht, kon de kindercrèche van start gaan. Terwijl hun moeders van 's ochtends 10 uur tot half 5 's middags in de drukke bankhal assisteerden, werd hun kroost, in de leeftijd van 1 tot 5 jaar, elders onder bekwame leiding bezig gehouden of het lag prinsheerlijk te slapen. Gedurende de middagpauze op de bank konden de moeders zich weer even ontfermen over hun telgen om te zorgen voor een aangepaste lunch. Extra toeloop kende de Doetinchemse crèche tijdens de schoolvakanties, als ook de schoolgaande kinderen van de parttime-krachten er terecht kon den. De aanwezigheid van een crèche in het instructielokaal was weldra een vanzelfsprekendheid voor de voltallige personeelsbezetting op de bank. Tijdens rondleidingen kon het gebeu ren dat bezoekers plotseling, en ook tot verrassing van hun begeleider, oog in oog stonden met een groepje ra vottende kleuters. Nood-zaak Op het moment draait de Doetin chemse peuteropvang niet meer. De stopzetting van het experiment vond haar oorzaak in het feit dat diverse parttimers hun tijdelijke baan opzeg den met het oog op nieuwe gezins uitbreidingen die zich aankondigden. Ook een gewijzigde interne werkopzet heeft er toe bijgedragen dat met minder tijdelijke hulp volstaan kon worden. Voor de resterende plaatsen kunnen thans wel gehuwde dames gevonden worden zonder kinderen. Als hem een persoonlijk oordeel over de proef gevraagd wordt, reageert directeur Siebelink met te zeggen: 'Die crèche heeft hier ontegenzegge lijk zijn nut gehad. Het beviel ons goed en we hebben er ons een tijd mee kunnen redden. Maar een noodoplos sing blijft het. Je hebt te zorgen voor een oppas, en dat betekent dat je 5 mensen moet betalen, terwijl er slechts 4 rechtstreeks aan het werk zijn in je bedrijf. Bovendien kost het je werkruimte. Ook dat is een nadeel. Als permanente oplossing zou ik zo'n crèche zeker niet aanbevelen. Dat lijkt me echt te ver gezocht, zeker wanneer je het enige bedrijf bent dat zoiets opzet. Zodra je met een paar ondernemingen gezamenlijk een der gelijk initiatief neemt, dan komen de zaken anders te liggen natuurlijk.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1976 | | pagina 28