Kinderen winnen van
de auto
Nonnenkapje flatteert
bankgebouw
Delft - hoe merkwaardig ook - hoeft
de hand maar in eigen boezem te
steken. Zelfs vlak bij het historische
centrum zwaaide de slopershamer,
om plaats te maken voor het gloed
nieuwe winkelcentrum In de Veste.
Terwijl de eerste winkelcomplexen
er net hun poorten hebben geopend,
klinkt het gemor over nodeloze ver
nielingen nog na. Schamper gelach
weerklinkt rond de 'nieuw histo
rische' gracht en de ovenverse
bruggetjes. Ze vormen een aanflui
ting in combinatie met de bakstenen
misbaksels van aanpalende winkel
panden. 'Moest dat nou?' vragen
verontruste burgers. Over de zake
lijke resultaten zijn de midden
standers niet ontevreden, hoewel de
opzet van een echt regionaal winkel
centrum toch te ambitieus is ge
bleken. Het eeuwige probleem van
Delft manifesteerde zich hier: zijn
ligging tussen de grootmachten
Rotterdam en Den Haag met ook in
het nabije Rijswijk riante winkel
mogelijkheden. De vraag is of er een
alternatief voor zo'n winkelcentrum
met eigentijdse allure mogelijk was
in een stad die zo'n zes jaar geleden
het politieke voornemen ging uit
voeren om aan de auto in de binnen
stad een halt toe te roepen. Een
richtingsverkeer en parkeermeters
met controleurs die op provisie
basis lijken te werken, vormden er de
eerste uitingen van. De vreemdeling
raakt absoluut dolgedraaid in de
nauwe stratenwirwar. Geleidelijk
aan verdween zo de loop uit de tradi
tionele winkelstraten. In het kader
van wat critici bestempelen als
'autootje pesten', paste ook de zoge
naamde 'woonerf'-gedachte. Stelsel
matig werden straten voorzien van
overdwarse molsritten in het wegdek.
Stoepen gingen waar mogelijk zon
der niveauverschil over in de rijbaan.
Dit alles, in combinatie met beton-
paaltjes, bleek ruimschoots toerei
kend om de auto aan banden te
leggen of zijn snelheid te beteuge
len door de gedwongen zig-zag-
koers die voortvloeide uit versprin
gende rijbanen. Ruim honderd
straten ondergingen inmiddels een
dergelijke behandeling. In de oude
woonwijken met achterplaatsjes
waar zelden de zon komt, leven de
mensen nu weer als vroeger meer op
straat. Kinderen ravotten er naar
hartelust; ze hebben geen verkeer te
vrezen. Feit is echter ook dat de
brandweer alleen met aangepast
materiaal op kan treden in de nauwe
straten.
De beteugeling van het autoverkeer
greep in de nieuwbouw al evenzeer
om zich heen, onder meer in Voorhof;
de wijk waar de grootste bebou
wingsdichtheid van Europa werd
bereikt: twintigduizend mensen
leven er in de eerste uitbreiding, die
van de grond kwam toen Delft in
1960 zijn 'nieuwe leven' begon door
ruim 800 ha polderland te annexeren
van de buurgemeente Schipluiden.
De stad die voorheen geen kant uit
kon (nog altijd 5000 woningzoeken
den), sloeg haar vleugels steeds
verder uit. Aan weerskanten van wat
als een weg met vier rijstroken was
bedoeld verrees Buitenhof. De weg
in kwestie is inmiddels ook tot twee
rijstroken teruggebracht I Groen
stroken en parkeerhavens dienen ter
compensatie.
In mei zal het precies drie jaar ge
leden zijn dat de Rabobank Delft hier
domicilie koos. Traditiegetrouw ge
vestigd in het hartje van de stad,
maakte de groei van het cliënten
bestand bij de zeventig jaar oude
bank het enkele jaren geleden on
vermijdelijk om naar een grotere
behuizing op zoek te gaan. Vooral de
laatste tien jaar loog de groei er niet
om, zoals de cijfers aantonen. Een
balanstotaal van f 5 miljoen ver
anderde in f 85 miljoen. Bij een be
stand aan privérekeningen, dat de
zesduizend is gepasseerd, staan er
dagelijks gemiddeld 850 cliënten
aan de balie op het hoofdkantoor of
een van de zeven kantoren elders in
de stad. 'Er moet hier met 50 perso
neelsleden veel werk verzet worden,
maar er staan in verhouding (nog) te
weinig toevertrouwde middelen
tegenover,' licht directeur W. G. Pool
toe als hij praat over de betrekkelijk
kleine winsten. Om een beeld te
geven van de beweeglijkheid die zo
kenmerkend is voor het werkgebied,
lepelt hij nog een paar cijfers op:
'Als wij in een jaar 2600 nieuwe
spaarrekeningen registreren dan
staat daar tegenover dat er in het
zelfde tijdsbestek ook weer 1900
verdwijnen. Een zeer sterk verloop
kenmerkt het bevolkingsbeeld van
deze stad.' De Delftse bankdirecteur
stoeit veelvuldig met cijfers. Zelfs in
het weekend mag hij graag 'getallen
instuderen'. Behalve dat hij er aardig
heid aan heeft, stelt het hem in staat
alle ontwikkelingen nauwlettend te
volgen. Hij: 'Cijfers zijn de geschie
denis; zonder die geschiedenis kun
je, om maar wat te noemen, geen
echte begroting schrijven. Als ik weet
dat de gemiddelde leeftijd van het
mannelijk personeel 32 jaar bedraagt,
terwijl de vrouwen op 23 jaar zitten,
dan zegt dat cijfer op zichzelf niet
zoveel. Maar dat verandert als je over
