'You '11 never walk alone' bleek in praktijk heel echt Dé sftraak,w&k&Hs De mentaliteit van Rabobank Deventer bevalt mij prima Tweemaal een driegesprek tussen de adviseur van de bank en twee van zijn klanten: telkens één van de oudere generatie en één van de jongere generatie. Vier ondernemers, twee adviseurs, zes verschillende mensen, twee banken, twee ver halen of toch eigenlijk één?. Bankieren is vooral een kwestie van vertrou wen, vinden twee klanten van Rabobank Deventer. Een oude en een nieuwe klant ver tellen waarom zij zich thuis voelen bij deze bank. oos Riesewijk (52) heeft vier door Mariëlle tweewielerzaken, één in Oostveen Schalkhaar, twee in Deventer en één in Dalfsen. Toen hij 33 jaar ge leden met plannen voor een eigen zaak rondliep, klopte hij aan bij de Boerenleenbank. Hij vindt het nog steeds een juiste stap. Richard van Remmen (47) zag vijf jaar geleden zijn kans schoon om een apotheek te beginnen in Olst, waardoor hij terug kon naar zijn geboortestreek. Hij stapte naar Rabobank Deventer, waar hij te maken kreeg met bedrijvenadvi- seur Jan Huilegie (44). Van Remmen: "De reden dat ik bij de Rabobank ben terechtgekomen, is dat mijn boekhouder bij deze bank goede contacten heeft. Ik had wel een rekening bij een andere bank, maar ik moest in deze regio opnieuw begin nen. De mentaliteit van de Rabobank Deventer bevalt mij prima." Riesewijk: "Voor mij lag de gang naar de Boerenleenbank in Schalk haar voor de hand. Maar daar klikte het gewoon niet, misschien omdat ik geen boer was. Ik moest beginnen, maar ik had niets. Toen ben ik naar Jan Huilegie de Boerenleenbank in Deventer ge gaan." Van Remmen: "Ik heb meer offer tes gevraagd bij andere banken. Je moet de mensen toch een beetje scherp houden en ik wil gewoon weten wat er op de rest van de wereld te koop is. Toen ik pas begon met een apotheek in het Westland heb ik dat niet gedaan. Ik wist van niets. Dat soort zaken leer je niet op je oplei ding. De eerste keer ben je al geknipt en geschoren voor je het weet. Je bent blij dat je het hebt geregeld en met de apotheek aan de slag kunt. Je pro beert zo gauw mogelijk van je schul den af te komen. Er is me toen een le vensverzekering aangesmeerd, maar ik heb daar later niets meer van ge hoord. Die levensverzekering is niet met mijn bedrijf meegegroeid. Daar heb ik nog steeds een naar gevoel over." Vertrouwen RIESEWIJK; «De relatie moet goed zijn. Ik vind dat de bank me altijd een scherpe offerte moet bie den, al weten ze dat ik niet ga shop pen. Ik vind het een slechte zaak als ze alleen iets scherps aanbieden omdat ik ga shoppen. Daarop moet ik kunnen vertrouwen. Zo doe ik het zelf ook." Hullegie: "Je moet los van de concurrentie altijd de scherpst moge lijke offerte bieden. Het doet er eigen lijk niet toe of de klant naar de con currentie gaat. Ik zou mij niet prettig voelen als ik een klant die mij vertelt dat hij bij een andere bank een half procent minder kan krijgen, vervol gens een half procent minder aan biedt. Onder druk van de concurren tie dus. Dan ben je het vertrouwen van die klant kwijt." Riesewijk: "De relatie die de bank heeft met ondernemers is van groot belang. De Rabobank onderhoudt die goed. Hullegie en ik praten veel met elkaar. Toen ik plannen had voor een nieuwe zaak, hebben we het daarover tevoren met elkaar gehad. In die ge sprekken kun je al toetsen of de bank het iets vindt. Als er dan iets con creets is, kun je er dan ook vrij snel uit komen en hoef je niet te shoppen. Voor de aankoop van dat pand op het industrieterrein hebben Hullegie en ik veel met elkaar om de tafel gezeten en

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1998 | | pagina 6