Wij kunnen w wij hebben verworven nie alleen maar vo ons zelf houdeij Met de vernieuwing van de statuten ging de Rabobank-organisatie op 2 april niet alleen een nieuwe fase in, ook werd er een periode af gesloten, waarin een initiatief van enkelen uitgroeide tot wereldwijd gerespecteerd 'be drijf'. RaboMagazine blikt met voorzitter Her man Wijffels van de Hoofd directie in dit jubileumjaar zowel terug als vooruit. door Dick van de Schraaf eemt u hier maar even plaats." De secretares se houdt op de vijfde verdieping van het Rabobank-gebouw aan de Utrechtse Croeselaan stil bij een zitje dat in de vorm van een wy- bertje staat opgesteld. Uit de kamer tjes aan weerszijden klinken stemmen. De geluiden worden gedempt door het zachte tapijt op de vloer van de brede gang. De werkkamer van Herman Wijffels bevindt zich in de hoek die uitkijkt op het complex van de Jaar beurs. Als zijn secretaresse ons bin nenlaat, kijkt de hoogste baas van de Rabobankorganisatie op van een rap port op zijn voor de rest papierloze bureau. "U komt voor RaboMagazi ne, hè, ons interne blad," zegt de man die bekend staat om zijn enorme dossierkennis. "Gaat u zitten." Rol op breder vlak jy[et de vergadering van 2 april is de Coöperatie ver nieuwd. Eind 1999 moeten ook de lo kale banken bun statuten hebben aan gepast. Betekent dat al met al dat we er nu zijn? ÉÉHHIHK m Wijffels lacht. "Nee, nu begint het pas. Nu we de coöperatie op een nieu we manier hebben neergezet, moeten we daar zo goed mogelijk invulling aan geven. Zodanig dat onze zeven miljoen klanten in Nederland zich bij deze organisatie blijven thuisvoelen. Maar ook zo dat wij onze rol op een veel breder vlak spelen, in de hele we reld, op basis van wat we aan kennis, ervaring en financiële capaciteit heb ben opgebouwd. De wereld is in be weging. Op veel plaatsen wordt de toon nog altijd gezet door nationale staten en gevoelens. Maar ik zie een verandering naar een veel grotere ver bondenheid tussen alle mensen. En wij zijn onderdeel van die beweging. Wij kunnen wat wij hebben verwor ven niet alleen maar voor onszelf hou den, we moeten daar van delen in de hele wereld." Speelt dat nog extra vanwege ons ju bileum? "Nee, dat geldt continu. Het jubi leum zie ik als een mijlpaal omdat het de levenskracht en vitaliteit van onze club bewijst. Heel veel onderne mingen en andere instituties halen die honderd jaar niet. Maar de voorwaar de voor die vitaliteit is dat je elke keer weer in staat en bereid bent je aan te passen aan de omstandigheden. De maatschappelijke ontwikkeling gaat door en dus moet je bij elke volgende fase je eigen rol definiëren. Dat is ook nu weer aan de orde. We sluiten een periode af waarin de maatschappij flink is veranderd. Voor ons beteken de dat onder meer dat ons actieterrein sterk is verbreed. Eerst bedienden we alleen de agrarische doelgroep, nu hebben we een heel brede en ook in ternationale doelstelling. We zijn uit gegroeid tot een brede financiële dienstverlener. In de voorbije honderd jaar zijn we meegegroeid met de fi nanciële behoeftên van de samenle ving en van de mensen die op ons een beroep willen doen. Met de statuten wijziging bevestigen we die ontwikke ling. We trekken statutair ons been bij bij de feitelijke ontwikkeling van de bank." Maar daarmee zijn we Duurzaamheid er dus niet... "Nee, want ondertussen dienen zich al weer nieuwe vragen aan en wij kunnen - net als in het verleden - een rol spelen bij het oplossen daarvan. Ik doel dan onder meer op het voortzet ten van de economische ontwikkeling,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1998 | | pagina 3