'Gitaar spelen betekent vrijheid' iKicken op een tractor' ommercieel manager Charles Sonneveldt (41) van Rabobank Schaijk maakte een oude droom waar. Samen met zijn dochters Laura en Mirjam en een paar muzikale vrienden nam hij in een studio negen nummers op en bracht die in eigen beheer uit op CD. "Ik had eigenlijk beroepsmu zikant willen worden. Het is er nooit van gekomen. Achteraf ge zien heb ik daar helemaal geen spijt van, hoor. Ik ga elke dag fluitend naar mijn werk. Maar de muziek is wel altijd mijn grote liefde gebleven." "Op m'n zesde verjaardag kreeg ik mijn eerste gitaartje. Al snel kende ik een paar akkoor den en kon ik liedjes spelen. Later stapte ik over naar de elek trische gitaar en vanaf m'n veer tiende speelde ik in allerlei rock Vlnr: Charles Sonneveldt, Piet van Zon, Ron Heijmans, Laura Sonneveldt en Miriam Sonneveldt roll-bandjes. Na m'n trouwen ben ik ermee gestopt. Ik ben wel altijd gitaar blijven spelen, een beetje pingelen voor mezelf." "Een jaar of zes geleden vroeg m'n oudste dochter of ik haar les wilde geven. Nou, ze was al snel beter dan ik en zit nu op de Rockacademie in Londen. Mijn andere dochter kan goed zingen. Zo is het idee ontstaan om samen een CD uit te brengen. We hebben er een paar vrienden bij gezocht en toen hadden we onze band: Devon. Die naam be tekent niets, maar het klinkt wel aardig." "Vorig jaar zomer zijn m'n dochters en ik twee weken bij el kaar gaan zitten om nummers in elkaar te zetten. Cassetterecor- dertje erbij en maar wat probe ren. Toen we negen nummers hadden, hebben we een paar maanden geoefend en op 21 no vember vorig jaar hebben we de nummers opgenomen voor pu bliek in een studio in Tilburg. Half februari is de CD versche nen in een oplage van 500 stuks. In juni is de officiële presenta tie." "Voor mij is een langgekoes terde droom vervuld. In de eerste plaats is het natuurlijk leuk om zoiets met je kinderen te kunnen doen. Een vader die samen met zijn dochters in een band speelt: dat is toch uniek? Daarnaast heb ik het gevoel van: ik heb met deze CD iets blijvends achterge laten in dit leven, iets dat ook na mijn dood voort bestaat. Dat wil toch iedereen?" "De meeste collega's weten dat ik in een band speel. Ze vin den het wel leuk. Een aantal heeft de CD gekocht. Sommigen kijken wel op van het soort mu ziek dat ik graag speel. Blues- rock, nogal ruig. Niet iedereen kan het waarderen. Maar dat maakt mij niet uit. Ik speel voor mijn eigen plezier. Soms zit ik urenlang te pielen op de gitaar. Dan vergeet ik alles op me heen. Gitaar spelen, dat is voor mij vrijheid." Hij mag er graag een beetje op rond- tuffen in de buurt. Maar als het even kan, gebruikt-ie 'm ook voor klusjes rond het huis. Financieel adviseur Bert te Grotenhuis (47) van Rabobank Gen dringen-Ulft is de trotse bezitter van een veertig jaar oude Fordson Dex- ter. "Ik was al een tijdje op zoek naar een oude tractor toen ik deze zag staan bij klanten van me. Een boerenfamilie van twee broers en een zus. Twintig jaar geleden waren ze gestopt met boeren. Sinds dien stond deze tractor stil. Een prachtige machine met 7700 werkuren #5 de teller. Toen ik 25 jaar bij de Rabobank erkte, mocht ik een cadeau uitzoeken. Doe me die tractor maar, zei ik." "Het is een heel degelijk apparaat. Al heeft-ie twintig jaar stilgestaan, hij loopt perfect. Maar hij vraagt veel onderhoud. Elke week ben ik er wel een paar uur mee bezig. Olie verversen, bedrading vernieuwen, dat soort dingen. En dan te bedenken dat ik geen technische achtergrond heb. Ik heb alles moeten leren en ik leer nog elke dag bij." "Mijn buren zijn boeren. In het begin reageerden ze wat la cherig als ze me op dat ding zagen zitten. Nu kijken ze er an ders tegenaan. Ze hebben er respect voor dat ik zelf alle reparaties verricht en het onder houd doe." "Tja, wat moet een bankman als ik met een tractor? Een ander krijgt een kick van motorrijden. Ik vind het leuk om op een tractor te rijden. Maar ik probeer er ook zo veel mogelijk echte klusjes mee te doen. Ik heb hier zestien schapen rondlopen. Laatst heb ik met de tractor de stal uitgemest. Dat had net zo goed met de schep gekund, hoor, maar dit vond ik leuker. Deze tractor is al tijd een echt werkpaard geweest en dat moet-ie blijven. Ik wil er geen glimmende showtractor van maken. Dat beetje roest hier en daar, mag blijven zitten. Dat maakt 'm juist zo mooi." 17

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1998 | | pagina 33