I 'Schelpen vertellen hun eigen verhaal' //u oeveel schel- Ih pen ik heb? Ik I weet het niet, ik heb ze nooit geteld. Namen zeggen me ook niets. Ik ben geen verza melaar die alles wil weten. Schelpen zijn voor mij belangrijk van wege het gevoel dat ze me geven. Ze vertellen me hun eigen verhaal." 'Lakstempels soms echt kunst' Ze is sociaal en extrovert. Die eigenschappen komen haar goed van pas bij haar werk aan de receptie van Rabobank Rijsbergen. Maar de levendige Karina Coffiel (26) uit Breda heeft ook een stille, ingetogen kant. Dro mend boven haar schelpen. Enkele collega's aan het woord over hun bijzondere hobby's Assurantie-adviseur René van Hest (48) van Rabobank Venlo liep in 1970 bij toeval tegen zijn eerste lakstempel aan. De gebruiksvoor werpen uit vervlogen tijden lieten hem nooit meer los. Hij heeft nu een collectie van meer dan 150 veelal unieke exemplaren. mooie vinden. Ik heb zelfs een paar stukjes koraal." "Mijn mooiste en meest ge liefde schelp is er een die er op het eerste gezicht helemaal niet bijzonder uitziet. Een vlak en oninteressant ding, zou je zeg gen. Als je beter kijkt, zie je haar bijzondere structuur en het glanzende parelmoer. Als je die schoonheid wilt zien, moet je je er in verdiepen. Net als in mensen." kan ik al mijmerend uren door brengen. Heel rustgevend. Dan moet ook niemand me storen." "Ik ben met verzamelen be gonnen toen ik als klein meisje met mijn ouders op vakantie in Zoutelande was. Hele dagen liep ik langs de waterkant. Mijn vriendin nen gingen ook schelpen verza melen en er ontstond een le vendige ruil handel. Toen had ik dus al wat met het bankwezen!" "De meeste schelpen heb ik zelf gevonden, 't Is misschien niet zo'n bijzondere verzame ling, want ze komen vooral van de Nederlandse kust. Toch zit ten er een paar bijzondere exemplaren tussen die anderen voor mij hebben meegebracht. Ik heb familie in het Caribisch gebied en daar kun je hele "Schelpen zijn bijzon der. Als je er echt goed naar kijkt, zie je dat ze hetzelfde lijken, maar toch alle maal anders zijn. Ieder exem plaar is uniek. Net als bij men sen. 't Is niet zo dat ik mijn schelpen als mensen beschouw en tegen ze praat. Het gaat mij meer om de symboliek. Een be paalde manier van kijken." "Na een drukke dag op de bank kom ik vaak tot rust bij mijn schelpen. Dan spreid ik ze voor me uit op tafel en droom weg. Ik denk aan de zee, aan verre stranden en aan de le vensloop van een schelp. Zo door Johan Nebbeling k ben altijd een verzamelaar ge weest. Horloges, zilverwerk, dat soort spul. Maar lakstempels zijn voor mij echt bijzon der. Omdat het gebruiks voorwerpen zijn die hun functie hebben verloren. En omdat ze meestal een malig en handgemaakt zijn. 't Is soms echt kunst. Ik kan er helemaal ly risch van worden." "Met lakstempels wer den brieven en documen ten verzegeld. Het waren sim pele gebruiks voorwerpen. Pas vanaf de zeven tiende, achttien de eeuw begon nen ze mooi te worden. Een lak stempel werd een gewild status symbool. Rijke en voor aanstaande mensen lieten ze speciaal maken met hun familiewapen of mo nogram." "De mooiste stempels dateren van eind vorige eeuw. Ze werden vaak door beroemde kunste naars gemaakt. Lakstem pels zijn er in alle soorten en maten, in allerlei stij len en van alle mogelijke materialen. Hout, ijzer, goud, zilver, ivoor, staal, bergkristal, noem maar op. Mijn mooiste exem plaar is een gouden uit begin zeventiende eeuw. Uitgebracht ter nage dachtenis van ene Johan- nes de Monté, die leefde van 1696 tot 1728. Ab soluut een uniek exem plaar." "In 1970 kocht ik bij een antiquair in Den Haag mijn eerste lakstempel. Een simpel ding, ik heb hem nog. In die tijd kwamen er alleen rijke mensen in antiek zaken. Ik was een gewone jongen. Dat vonden die antiquairs wel mooi, dus matsten ze me. Zo kon ik beginnen." "Ik ken maar een paar andere mensen die lak stempels verzamelen. Er zijn er ook niet veel die er verstand van hebben. Nieuwe exemplaren koop ik meestal bij an tiekzaken, soms zelfs een hele verzameling. Som mige antiquairs weten wat ze waard zijn, maar veel hebben geen benul en verkopen voor een te lage prijs. Toch probeer ik altijd nog wat van de prijs af te pingelen. Da's nou eenmaal de sport." "Ik verkoop af en toe ook een paar stukken. Met de opbrengst kan ik dan weer andere exem plaren kopen. Zo be druipt deze hobby zich zelf. Mijn collectie is in middels behoorlijk kostbaar. Toch zal ik hem nooit verkopen. Daarvoor zijn mijn lak stempels me te dierbaar."

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1998 | | pagina 16