De mondiale effecten van de crises in Azië exportmarkten'' Hans Winkeimolen: "Problemen onder controle' Maarten van Alkemade: "Moeilijk op de Winkeimolen, general manager van de Rabobank in Bangkok, vertelt dat de regering weinig tegenwerking onder vindt van de oppositie bij het nemen van harde maatregelen. Dat versnelt het herstel en brengt ook langzaam weer vertrouwen terug. Thailand is bovendien het enige netto exportland op agrarisch gebied. Rabobank International heeft een representative office in Bangkok. Winkelmolen: "De financiële markt is door de nood gedereguleerd door de Centrale Bank en inmiddels zijn er 56 banken gesloten en vier overgenomen door de Centrale Bank. Er zijn legio kansen om lokale banken over te nemen en veel buitenlandse banken tonen interesse, maar door de grote fi nanciële problemen is er weinig ruim te om dat ook werkelijk te doen. Natuurlijk zitten we in deze tij den bovenop onze debiteuren, analyseren hun positie in de markt én hun mogelijkheden. Om de inflatie in de hand te houden keurt de regering prijs stijgingen maar beperkt goed en vaak moeten producten tegen dure dollars worden geïmpor teerd. Onze klanten zitten voor namelijk in de food- en agribusi- ness en hebben veelal aanzienlijke ex porten. Ik denk dat we de problemen onder controle hebben." Net als in Indonesië dienen zich bij het kantoor in Bangkok nieuwe kansen aan. Winkelmolen: "Thaise banken kunnen door het gebrek aan liquiditei ten niet aan de vraag naar kredieten voldoen.Vanwege onze reputatie in de Food en Agribusiness kloppen met name bedrijven in deze industrieën bij ons aan. Als we mogelijkheden zien, proberen we te helpen door herstructu rering, advisering en zo nieuwe klanten voor de toekomst te winnen. Een goede kans om Rabobank in Thailand op de food- en agribusinesskaart te zetten." Winkelmolen heeft nog een tip voor bedrijven in Nederland: "Als je in Thailand wilt investeren, moet je nu gaan kijken. Het is de helft goed koper dan een jaar geleden. Een aan tal klanten, ook van aangesloten ban ken, is al langs geweest. Veel Thaise bedrijven zijn op zoek naar buiten landse steun, omdat ze ook te kampen hebben met een liquiditeitscrisis. Aan de andere kant is het ook zo dat je als je bedrijf nog geld tegoed heeft van Thaise bedrijven er niet automatisch vanuit kan gaan dat het ook allemaal goed komt." Klaas Engelse: "We kunnen maar met één product bij de bedrijven terecht" Maleisië: lesje geleerd Kjaas Engelse be kijkt het tumult in de regio vanuit een relatief rustig Kuala Tumpur in iMaleisië. Hij heeft zich de afgelopen tijd afgevraagd of hij alles wel goed zag. "Er is hier geen sociale onrust, de werkeloosheid neemt niet explo sief toe. AI kun je wel zien dat de gouden jaren voorbij zijn. We zijn nu bezig aan een geforceerde afslank- kuur. Maar de economische situatie in Maleisië verschilt nogal met die van Thailand en Indonesië. De laatst genoemde landen hebben hun 'lucht bel' voornamelijk gefinancierd door kortlopende buitenlandse kredieten. "Hoewel de problematiek van de individuele Aziatische landen onderling op belangrijke pun ten verschilt, zijn de oorzaken en gevolgen van de huidige crises globaal onder dezelfde noemer te plaatsen"zo schrijven Wim Boonstra, hoofd Inter nationaal Onderzoek, en Yvette Möller, medewer ker van de Stafgroep Economisch Onderzoek, in Economische Statistische Berichten van 16 janu ari. Deze problemen zijn volgens hen vooral terug te voeren op een te harde munt en een minder gezonde financiële sector. Hoewel het een regionaal probleem is, zal de gehele geïndu strialiseerde wereld daar nadelige gevolgen van ondervinden. Door de lokale groeivertraging ver slechteren de afzetperspectieven in de regio. Daar naast bevinden de producenten in deze landen zich door de depreciaties en dus lage kosten in een sterk verbeterde concurrentiepositie in hun uitvoer rich ting Europa en de Verenigde Staten. Een positief ef fect is dat de crisis de geldontwaarding in Europa en de VS drukt. Tot slot heeft de crisis gevolgen voor de kredietportefeuille van de westerse banken, die aanzienlijke bedragen op Azië hebben uitstaan."Al lijken de laatst genoemde problemen alleszins beheersbaar." Maleisië heeft geld voor grote projec ten via de beurs betrokken. Daar heb ben beleggers een flinke scheur van in de broek opgelopen, doordat ze min der voor hun aandelen beuren, maai er is geen acuut liquiditeitspro bleem." "Bovendien is de 'luchtbel' hier be perkter van omvang. De banken draaien wel de geldkranen dicht en er zijn er die zelf geldproblemen hebben, maar er gaat er geen failliet. Het strakke monetaire beleid van de rege ring heeft zijn vruchten afgeworpen. Ze hebben hun lesje geleerd in de cri sis van '85/'86." In Maleisië doen de bedrijven die eetbare palmolie exporteren het fan tastisch. Zij verdienen dollars en heb ben kosten in ringgit", zo zegt Engelse. De andere voedings middelenindustrie verwerkt voornamelijk geïmporteerde producten. Daar is het verhaal omgekeerd. Omdat de regering de lage inkomensgroepen wil beschermen, mogen bedrijven niet alle kostenverhogingen di rect doorberekenen aan de con sument. De marges worden voor die bedrijven wel heel dun." En gelse vertelt dat zich in Maleisië min der kansen aandienen dan in Thailand en Indonesië. "We zijn, mede door de strenge regels hier, bescheiden van om vang en kunnen maar met één product bij de bedrijven terecht. We zitten hier vooral om onze naam als food- en agribusinessbank op te bouwen. Als zich dan mogelijkheden voordoen, hebben we een voorsprong." China op tribune Maarten van Alkema de, general manager van de volgende maand te openen 'subsidiary' bank (Rabobank China Ltd) in Shanghai be ziet de crises vanaf de tribune. "China merkt niets van de valutacrises zelf omdat de lokale yuan niet vrij mag worden ingewisseld. De markt is niet open en je hebt hier niet te maken met capital market funds en grote beleggers die hun investeringen wegtrekken. In direct wordt het land wel getroffen. China exporteert voor een deel dezelf de producten als de landen waar de lo kale munt sterk is gedevalueerd. Zij kunnen nu goedkoop produceren. We merken het nu nog niet, maar in de zo genoemde 'low-end products', zoals textiel, schoenen en speelgoed, zullen we het heel moeilijk krijgen op de ex portmarkten."

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1998 | | pagina 15