'Tussen-C.A.O'voor negen maanden
5f
Etenstijd en millennium hebben tóch iets met elkaar te maken
Rabobank
De
OR
in bedrijf
Bijlage van Rabomagazine nummer 7
Februari 199
We schrijven 22 januari 1998. Vakbonden en werkgevers zijn er
nog niet in geslaagd een goede Bank-C.A.O. af te sluiten. Van
daar een principe-akkoord over een 'tussen-C.A.O.'. Natuurlijk
zullen onderhandelaars bestrijden dat er geen goed resultaat is
en staan de beste stuurlui aan wal. Maar toch
In feite zijn er slechts twee issues uitonderhandeld: de pensioen
kwestie en de prestatiebeoordeling. Om te voorkomen dat de
onderhandelingen zouden vastlopen op de overige thema's, is
ervoor gekozen een C.A.O. overeen te komen voor een korte
periode van negen maanden.
et is te betreuren dat
er onder meer met
betrekking tot het
onderwerp 'inzetbaarheid' in
de C.A.O. geen goede afspra
ken zijn gemaakt. Hoe komt
dat? In de pers heeft u kunnen
lezen dat er blijkbaar verschil
van opvatting is over het
begrip 'inzetbaarheid'. In onze
organisatie is inzetbaarheid als
eerste doel opgenomen in het
Personeelsontwikkelingsbeleid.
Het management is in het bezit
van het Sociaal Plan met daar
bij gevoegd het Personeelsont
wikkelingsbeleid. Als het voor
de diverse organisaties binnen
de banksector mogelijk is om
personeelsplannen, opleidings
plannen en loopbaanplannen te
maken, moeten de C.A.O.-par
tijen toch ook in staat zijn om
daarover kwantitatieve doel
stellingen te formuleren.
Geen afspraken maken over
dit belangrijke punt is onver
antwoord, zowel voor de
bedrijven, als voor de mede
werkers. Onze bedrijfstak
ondervindt door de voortdu
rende automatisering aan den
lijve dat baanzekerheid er
nagenoeg niet meer is. Daarom
is het vergroten van inzetbaar
heid hard nodig en moet alles
op alles gezet worden om
werkzekerheid te realiseren.
Een raam-C.A.O., met op
onderdelen een eigen invulling
voor de Rabobankorganisatie,
komt steeds dichterbij. De ver
wachting is dat de Rabobank
organisatie goed in staat is om
plannen te ontwikkelen en deze
om te zetten in acties.
Tijdens de vakbondsbijeen
komsten kunt u uw mening
kenbaar maken over het princi
pe-akkoord.
Enige tijd geleden zijn bij de personeelsrestaurants zuilen
geplaatst, waarop in lichtletters staat aangegeven hoeveel
werkbare dagen ons nog resten tot 1 januari 2000. Dat waren
er op 1 januari 1998 nog iets meer dan 500. Een voldoende
aantal om rustig te gaan lunchen.
Bij Betalingsverkeer heeft
de in rust genoten lunch ech
ter toch een bijsmaakje. Dat
ligt zeker niet aan de voor
treffelijke catering, maar aan
het knagende gevoel - ook na
de maaltijd - dat medewer
kers van Betalingsverkeer
hebben als zij denken aan het
jaar 2000.
Op die datum mogen
immers de systemen niet op
hol slaan. De KLM wil alle
vliegtuigen uit voorzorg aan de
grond houden als de klok ver
springt. Voor de financiële
dienstverlening zijn de gevol
gen van het millennium even
eens zeer ingrijpend. Maar een
bank stilleggen gaat niet, want
de renteklok tikt altijd door.
De interne voorbereidingen
zijn natuurlijk allang begon
nen. De Rabo deadline is ech
ter niet 1 januari 2000, maar
31 juni 1998. En dan moeten
de systemen niet alleen millen-
nium-proof zijn, maar ook
euro-proof én moet de nieuwe
Systeem Architectuur Betalen
(SAB) gereed zijn. Zakelijke
relaties krijgen namelijk vanaf
1 januari 1999 de mogelijkheid
om girale betaalopdrachten in
euro te geven, omdat vanaf dat
moment de onderlinge wissel
koersen van de (deelnemende)
EMU-landen worden gefixeerd
en gekoppeld aan één nieuwe
valuta: de euro. Door de
samenhang tussen de grote
betaalsystemen moeten alle
projecten op dezelfde datum
toekomstvast zijn.
Vervolg zie achterzijde
