Toon Grass
Gemertse beeldhouwer kind aan huis bij reeks Brabantse Rabobanken
In opvallend veel dorpen in het zuid
oosten van Brabant staan grote bron
zen beelden die aan het verleaen van
deze streek herinneren. Werk van de
Gemertse beeldhouwer Toon Grassens.
Resultaat ook van een vruchtbare sa
menwerking tussen hem en een reeks
Rabobanken in dat gebied. Een ken
nismaking.
Toon Grassens
/7Die dorpen hier zitten niet te
wachten op beelden met stads-
allures"
De 'Rabo-kunst7 van
vende reacties in de lokale pers en de
fanmail die hij krijgt mateloos popu
lair. De beeldhouwer zegt dat zijn
werk licht spottend 'Rabo-kunst'
wordt genoemd, maar hij ziet dat als
een geuzennaam. "Die dorpen hier,
die zitten niet te wachten op een plas
tiek met stadsallures. Die willen iets
herkenbaars en iets dat past in hun
dorpsomgeving. De mensen van de
Rabobanken voelen dat goed aan,
omdat die directeuren en voorzitters
ook mensen hier uit de streek zijn",
legt hij uit.
Grassens noemt de Rabobanken -
die minstens tien van zijn beelden he
lemaal en een aantal samen met ande
ren hebben betaald - zijn 'beste op
drachtgevers'. Het
gaat al gauw om enke
le tienduizenden gul
dens per beeld. "Ze
doen niet moeilijk en
ze kunnen snel beslis
sen. Als de gemeente j
opdrachtgever is, dan gaat het alle
maal veel moeizamer. Commissies uit
de raad moeten dan meebeslissen en
als er provinciale subsidie nodig is,
gaan ook provincie-ambtenaren zich
nog met je werk bemoeien. Dat vind
ik vreselijk."
door Piet van
Asseldonk
Gemert
rassens' werk is sterk figu
ratief. Hij werkt altijd met
levende modellen, ook als
het om koeien, paarden of geiten
gaat. Er komen geen varkens in zijn
atelier want daar is hij bang voor.
"Als je niet met levende modellen
werkt, dan maak je al vlug allemaal
broers en zussen, zoals bij die heili
genbeelden van vroeger. Die lijken al
lemaal op elkaar."
'Rabo-kunst' De beelden van Toon
Grassens (58) zijn blijkens de vele lo-
Zijtaart
