"Juist in mijn element"
Peter Greenberg: "Nederland is kindvriendelijk"
Anton Nillesen
maar na een maand of negen komt de
inburgering echt op gang. Dan neemt
ook de zakelijke productiviteit van de
expat toe."
Verlangen naar vaste stek Meteen be
grip als heimwee is de gemiddelde
expat niet zo bezig. Het expatteam
heeft tijdens zijn bestaan nog niet
meegemaakt dat een uitzending daar
om is afgebroken. Hoewel niet ieder
een ervoor kiest om een heel werk
zaam leven op reis te blijven. Het con
tact met Nederland blijft: elk expat
gezin mag jaarlijks met verlof naar
Nederland (of zijn eigen land). De
meesten komen ook zakelijk een paar
keer per jaar in Utrecht. De expats
met wie RaboMagazine sprak, bleken
niet zo bezig met heimwee. Na een
paar landverhuizingen is er wél het
verlangen naar een vaste stek.
Henk Adams, een 'uitzendveteraan'
- Indonesië, Polen, Hong Kong en nu
Turkije - heeft, als pionier die elke
paar jaar verkast, een goede oplossing
gevonden voor het toenemende ver
langen naar een thuis. "In Nederland
hebben we al jaren een bungalow in
een vakantiepark waar we altijd een
punt van herkenning hebben. Het af
gelopen halfjaar woonden mijn vrouw
en ik noodgedwongen in een hotel in
Istanbul. Het verlangen naar onze
eigen sfeer komt dan na verloop van
tijd wel op, maar binnenkort trekken
we in een heel aardig appartement."
Een punt van discussie binnen het
expatteam is de vraag of er iets ge
daan zou moeten worden voor echtge
notes die graag meewillen maar wel
hun eigen carrière hebben. Van Zadel-
hoff: "Een enkele keer ketst de uitzen
ding daar op af, bijvoorbeeld als de
echtgenote een goedlopende tand
artspraktijk heeft en in het land waar
ze terecht komt niet mag werken. In
verreweg de meeste gevallen vindt
zo'n vrouw door haar eigen actieve
opstelling wel iets van haar gading.
Ze doet bovendien in het nieuwe land
veel contacten op binnen de interna
tionale gemeenschap die niet te be
roerd zullen zijn om te helpen."
Anton Nillesen was een van de eerste expatriates
van Rabobank International. In 1981 werd hij bij de
start van het eerste buitenlandse Rabobankkantoor
(New York) ingezet. Later kwam hij vijfjaar terug naar
Nederland, vertrok vervolgens naar Hong Kong en
nam toen de leiding van de reorganisatie van Rabo
bank Deutschland op zich. Binnenkort reist hij naar
Bombay waar hij samen met enkele anderen een
nieuw Rl-kantoor van de grond probeert te krijgen.
"Ik heb nooit zo'n last van de cultuurverschillen, ik
voel me in een nieuwe cultuur juist in mijn element. Ik
geniet van de nieuwe ontmoetingen en de lokale ei
genaardigheden," vertelt hij."Gek genoeg was het
zaken doen in Duitsland soms best lastig. Juist omdat
je denkt dat er weinig cultuurverschillen zijn" vertelt
Nillesen.."Het Duitse zakenleven is veel strakker dan
in Nederland. Ook privé is alles formeler. Bovendien
vergis je je als Nederlander gauw in de taal. Duits is
echt een moeilijke taal, en om een correcte indruk te
maken is het ook belangrijk om verzorgd te spreken."
"Ik ben me nu op het zaken doen en het leven in
India aan het voorbereiden. Een tweedaagse cursus
volgen bij het Koninklijk Instituut voor de Tropen en
druk aan het lezen. Ik ga vast een week naar Bombay
om wat logistieke dingen voor te bereiden en met een
aantal mensen te praten."
New Yorker Peter Greenberg is een van de niet-Ne-
derlanders die naar een ander land werd gestuurd, in
dit geval Nederland. Het afgelopen halfjaar werkte hij
in Utrecht als Business Manager voor Food Agri,
daarvoor was hij General Manager
in Argentinië.
"Ik wil zo snel mogelijk Neder
lands leren en ga binnenkort naar
de nonnen in Vught voor de inten
sieve cursus. Ik voel menu een
beetje een blinde, want ik kan me
moeilijk informeren over wat er
hier maatschappelijk speelt. In Argentinië had ik daar
geen last van, want ik spreek Spaans en er waren
plaatselijke Engelse kranten."
"Mijn kinderen van twaalf en vijftien vinden Ne
derland geweldig. In Argentinië waren ze helemaal
gewend, maar hier is het ook snel gegaan. Dit is ook
een kindvriendelijk land, mensen zijn tolerant en
warm voor kinderen. Mijn keus om in het buitenland
te werken is ook beïnvloed door
mijn ideeën over opvoeding. Ik wil
niet dat mijn kinderen in onwe
tendheid over andere culturen op
groeien, zoals zoveel menseninde
VS."
Greenberg (47) woont al zijn
halve (volwassen) leven buiten de
Verenigde Staten en heeft er nog niet genoeg van."Ik
ben van huis uit cultureel antropoloog en heb een niet
aflatende belangstelling voor andere culturen. Ik wil
voor mijn pensioen nog wel een paar keer uitgezon
den worden."
