'Een zoon van Jan...
altijd goed!
De Rabobank en 'haar' families door de generaties heen
"Mijn vroegste herinnering? Dat ik
door de sneeuw in oudejaarsnacht de
saldobrieven voor de laatste buslich
ting moest wegbrengen. Ja, tijdens
piekperioden moesten wij als kinderen altijd meewerken. Nu
nog is de Rabobank zo'n intens begrip voor mij. Het is mijn
jeugd." (Toon Ketelaars, Rabobank Nederland).
door
Paul Vreuls,
Ineke Hogendijk
Mariëlle
Oostveen
?-
en van de voorbeelden uit de
brieven die de redactie ontving
en de gesprekken die zij voerde
nadat zij in het meinummer had ge
meld op zoek te zijn naar 'Rabobank-
families'. Ruim veertig reacties kwa
men binnen. Van generatie op genera
tie (soms vier generaties achter el
kaar) voor de bank of, zoals ook veel
gebeurt, als familie 'in de breedte', ge
trouwd en aangetrouwd, neven en
nichten. De Rabobank en 'haar' fami
lies door de generaties heen.
Het 'Rabobankgevoel' gaat verder
dan de wetenschap dat er meer fami
lieleden bij de Rabobank betrokken
zijn (geweest). Je komt in brieven
woorden tegen als 'Rabohart', 'Rabo-
saus' en 'Rabominded' om de relatie
met de bank aan te geven. Vaak was
het echt geen toeval dat mensen bij de
Rabobank bracht. Een enkeling ver
richtte zelfs al op 4-jarige leeftijd haar
eerste officiële handeling voor de Ra
bobank (Liesbeth Zut, opening van de
nieuwe vestiging in Langedijk).
Van de families komen er in deze
eerste aflevering veertien aan het
woord. Dat gebeurt aan de hand van
kortere of iets langere citaten uit de
gesprekken die met elke familie afzon
derlijk zijn gevoerd.
