H I N Holleman: "Je moet een beetje gek zijn voor dit werk. Maar vooral gedreven." Achter de schermen van de optiebeurs O Nederland is in de ban van beleggen. Champagne vloeide deze zomer rijkelijk over de beursvloe- ren om de onstuimige groei in de effectenhandel te vieren. Maar succes heeft zoals vaak een schaduwzij de. Op de optiebeurs aan het Amsterdamse Rokin lopen de medewerkers van de Rabobank al maanden op de toppen van hun tenen."Als het zo doorgaat, gaan er mensen onderdoor" waarschuwt Rien Holle man, hoofd optie- en futurehandel van Rabobank Ne derland. door Hans Koenekoop ij spreekt van roofbouw. "We maken dagen van zestien, ze ventien uur. Pauzes hebben we niet, eten doen we niet." De zeventien me dewerkers van de afdeling moeten wel om de duizenden orders die ze dage lijks binnenkrijgen te kunnen afhan delen. Tot ver na het sluiten van de beurs zijn ze nog bezig om afgehandelde transacties te bekijken en zonodig te cor rigeren. "Er mag wat ons be treft geen order blijven lig gen", zegt Carla Noijons. "Wat overdag niet goed is ge gaan, moet 's avonds worden rechtgebreid. We willen niet dat de klant de dupe wordt van verkeerde tickets, prijzen of wat dan ook. Bovendien willen we elke dag met een schone lei beginnen, want je weet dat die stroom orders blijft komen." Een absoluut recordaantal. Extra han delaars zijn eigenlijk hard nodig om de gekte te kunnen bedwingen. Vol gens Holleman zou dat nauwelijks soelaas bieden: "Er is allereerst een fysiek probleem. De beursvloer is door de groei veel te klein geworden. Daar hebben alle partijen last van, hoor. Het is hier wurmen op de vier kante centimeter." "Verder is het heel moeilijk om op korte termijn capabele mensen te vin den en op te leiden. Een handelaar op kan de huidige aanwas van orders niet aan. Soms is het uren dicht." Holleman: "Een order verkeert dan in een soort niemandsland. De laatste tijd is dat herhaaldelijk gebeurd, met als gevolg dat heel veel orders te laat aan bod komen. Een elektronisch or derboek is voor dat probleem de op lossing. De computer kan veel sneller een order beoordelen. De handelaars hebben gewoon de tijd niet om die duizenden tickets op juiste waarde in te schatten. Terwijl het voor de han- 'Wurmen' ]_[oe zwaar het werk op de vloer in deze maanden ook is en hoezeer het sociale leven daar ook onder lijdt, niemand wil van opgeven weten. Holleman: "Je moet een beetje gek zijn voor dit werk. Maar vooral gedreven." Noijons: "De laatste weken groeit ook dat gevoel van: wij zijn één en we doen het met z'n allen. Dat houd je op de been." Al meer dan een half miljoen or ders passeerden dit jaar het 'nisje' van de Rabobank in het beursgebouw. de optiebeurs moet wel wat in zijn mars hebben, er zijn maar weinig mensen die zich staande kunnen hou den in het gewoel en geschreeuw op de vloer. Het verloop is dan ook groot." Automatiseren jye grQotste oorzaak van de huidige situatie is volgens Hol leman en Noijons de uitgestelde auto matisering. De optiebeurs slaagde er vorig jaar niet in een systeem in te voeren. Alles op de vloer gebeurt nog handmatig en dat blijkt funest bij de stortvloed aan orders in de afgelopen periode. Noijons: "Neem het order boek. Dat is op de optiebeurs een be langrijk instrument. Alle gelimiteerde orders die geen kans van slagen heb ben gaan het boek in. Maar het boek del zo belangrijk is om te weten welke order als eerste aan bod moet. Dat is essentieel voor het maken van een goede prijs. Daar heb je als handelaar toevoegde waarde." Zoals de zaken er nu voor staan, is de optiebeurs pas over anderhalf jaar geautomatiseerd. Volgens Holleman kan de Rabobank daar onder de hui dige omstandigheden niet op wach ten. "Het einde van de orderstroom is nog lang niet in zicht. Vandaar dat we nu een aantal externe mensen hebben ingehuurd. Zij bekijken of het werk op onze afdeling efficiënter kan en of de handelaars wat taken uit handen kunnen worden genomen. Ik heb daar veel vertrouwen in. Hopelijk komt er dan een beetje rust in onze tent." uit)

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1997 | | pagina 13