Klere-n-werk, een
schot in de roos
'Dat uitstraling telt, weet je als
commerciële jongen'
Marcel van Wieren Westland-Zuid-West):
Het kledingprotocol is een verzameling regels voor de medewerker zodat die
weet wat wel of niet geschikt is om aan te trekken voor het werk op de bank.
Zoiets heeft de Rabobank Haarlemmermeer op verzoek van de eigen Onderne
mingsraad integraal ingevoerd vanwege de verzakelijking van het werkgebied:
"het wuivende graan maakte plaats voor een indrukwekkende skyline" aldus een
medewerker. Haarlemmermeer liet alle medewerkers een fikse training in per
soonlijke presentatie doen bij adviesbureau B-Kwadraat. Bankdirecteur Cees
Broekhoven is er dolenthousiast over: "We steken miljoenen guldens in nieuwe
gebouwen. Maar klanten stellen ook prijs op een zakelijke uitstraling van de men
sen. Dus wat staat er in het protocol? Geen afgebladderde nagellak, geen shirts
met korte mouwen, geen jeans: vanzelfsprekende zaken. Eigenlijk precies waar je
moeder je tot je achttiende helemaal gek mee maakte en het daarna aan je zelf
overliet. Broekhoven:"De goede naam van B-kwadraat kenden we via een van de
twintig andere Rabobanken die ermee in zee zijn gegaan. Het enige nadeel is dat
B-Kwadraat de kranten had gemeld dat wij ze hadden ingehuurd. Werd ik ineens
gebeld door Peter de Waard van de Volkskrant. Vond B-Kwadraat nodig als reactie
op een artikel in de krant van november over de invoering van bedrijfskleding bij
ABN AMRO. NOVA, Netwerk, TV2, radiostations: ledereen wilde ons in de uitzen
ding. Afgezien van journalisten van De Telegraaf en de Volkskrant hebben we nie
mand te woord gestaan. Desondanks, zeg ik: onze medewerkers én klanten zijn
zeer gelukkig met het protocol. Uit de stroom van reacties blijkt wel dat Neder
land erop heeft zitten wachten."
met daarboven een brique-kleurige
blazer. De heren weten precies welke
das ze daarbij moeten strikken. Heb
ben ze per ongeluk de verkeerde om,
dan is het: terug naar de klerenkast
thuis! "Weet je nog die ene keer?",
weet bedrijvenadviseur Marcel van
Wieren zich van het afgelopen jaar te
herinneren. "Dat een van de collega's
de verkeerde das om had?"
Klanten positief Inderdaad, hij weet het
nog. Moest hij naar huis? Smak Greg-
oor: "Nee, want ik had nog een das
in de kast liggen. Maar dat iedereen
zich strikt aan de regels houdt is een
goede zaak", meent Smak Gregoor
nog steeds, want: "Je moet oppassen
met ruimte in afspraken. Ik zeg: er is
een afspraak gemaakt en daar moet je
je maar aan houden. Onze kleding
heeft een duidelijk doel: herkenbaar
heid, correctheid en zakelijkheid. Of
mensen met die drie pakken per jaar
die ze krijgen ook netjes omgaan, dat
hangt van henzelf af. Ze hebben de
mogelijkheid alles te laten stomen
want we hebben een contract met de
stomerij. Die haalt elke woensdag
alles op. Maar iemand met een slor
dig bureau blijft een slordig persoon.
Maar goed, dat hou je altijd. De
meeste klanten reageren er positief
op. Laatst liep ik over straat in mijn
pak en riep er een jochie op de fiets:
hé, hallo meneer van de bank. Ik vind
dat wel leuk. En om nu te zeggen:
doen we het beter met die bedrijfs-
pakken. Zo ligt het niet. We doen het
in elk geval niet slechter. Als Ajax
goed voetbalt, dan vinden we dat
toch ook normaal?"
Rabobank Nederland laat alle bankmede
werkers vrij om te dragen wat ze willen. Wel
adviseert ze de lokale banken die de presen
tatie van de medewerkers willen verbeteren
om adviesbureau Wilmark in te schakelen
voor trainingen in persoonlijke verzorging,
etikette en omgangsvormen. Doel daarvan is
dat de medewerkers zich bewust worden van
het effect van hun uiterlijke gedrag. Het ge
bouw waarin ze werken moet representatief
zijn, maar dat valt en staat met de persoonlij
ke inspanningen van de medewerkers. Als
die rondlopen met slechtverzorgde handen,
nagels en haren en zich niet hoffelijk gedra
gen valt de charme van het gebouw in één
klap weg.
"Bedrijfskleding kan';zegt Wilma Verhoe
ven van Wilmark die inmiddels meer dan 60
Rabobanken trainde en onder meer de ver
kopers van V&D van bedrijfskledingadvies
voorzag,"maar dan moet het een signaal
functie hebben zoals verkopers in een wa
renhuis die je van ver af kunt herkennen. Ik
vind dat voor medewerkers van de Rabobank
niet de eerste prioriteit, hoewel medewerkers
mij er regelmatig om vragen. Ik denk dat dat
voortkomt uit gemakzucht. De bank betaalt
het pak en zelf hoefje niet na te denken over
je uiterlijk. Dat stimuleert de bewustwording
bij medewerkers niet. De Rabobank wil per
soonlijk overkomen bij de klant. Dat bereik je
niet door je te presenteren als een eenheids
worst."
Géén bedrijfskleding "Inderdaad", zegt
directeur Niek de Graaf van de Rabo
bank Kop van Noord-Holland, "dat
mijn medewerkers zich goed verzor
gen en gedragen vind ik belangrijk."
De Graaf werd tijdens een eerdere
baan bij de overheid al geconfron
teerd met de kledingmores van de
werkgever: "Ze zeiden tegen mij: als
Marcel van Wieren (29) heeft vanaf
zijn start aan de balie veel contact met
klanten. "Dat de persoonlijke presentatie
belangrijk is, weet je als commerciële
jongen", meent hij. Van Wieren verruilde
in 1995 zijn eigen kleren voor de maat
pakken van 'zijn' bank. Wat vindt hij
daarvan"Bij de introductie van het idee
in 1993 stond ik niet te springen. Dat
geldt voor naar schatting 30 tot 40 pro
cent van de medewerkers. Ik ging altijd
modieus gekleed naar mijn werk. Af en
toe een gekleurde blazer is heel wat an
ders dan elke dag een donkerblauw pak.
Toch vind ik onze bedrijfskleding niet
opgelegd. Ik zat in de werkgroep die de
kleding en stoffen uitzocht. Langzamer
hand groeide het idee over bedrijfskle
ding. Nu is 95 procent van de bankmede
werkers om. Als je te snel overstag gaat,
loop je het risico dat mensen er achteraf
over gaan klagen."
