e Isli Mazitiga Island \Vv SS A Bururo»* O ujiji Ontwikkelingen T ff, jaar, misschien nog wel minder. Dan blijft er geen geld over om je kinderen naar school te sturen." De credit union functioneerde met andere woorden aanvankelijk goed maar daar kwam, vertelt Joseph, na 2,5 jaar verandering in. "Het bestuur deed te weinig. Trad niet op als men sen hun lening niet terugbetaalden. Deed eigenlijk helemaal niets." Zijn vertrouwen in het fenomeen credit union is Joseph echter niet kwijt ge raakt en toen father Muchunguzi Taurinus, projectcoördinator van het diocees Rulenge, hem vroeg voorzitter te worden van een nieuw op te rich ten union, zei hij meteen ja. Arme uithoek pat|ler Muchunguzi is één van de drijvende krachten achter de nieuwe poging in het district Biha- ramulo credit unions op te richten. Wij ontmoeten hem bij toeval, tijdens onze zoektocht naar een slaapplaats voor de nacht, op het terrein van het ziekenhuis. Biharamulo moet een arme uithoek zijn, lijkt het, en dat be aamt de priester. "Het is één van de minst ontwikkelde streken van het land. Er wonen ongeveer tweehon derdduizend mensen, in meerderheid kleine boeren. Zij hebben geen cash- crop (handelsgewas - red.) waarmee ze iets kunnen verdienen en verbou wen net genoeg om te kunnen overleven. Het gemiddelde inko men ligt op hon derd Amerikaan se dollars per Josepbat David (r.) in gesprek met father Muchunguzi Taurinus Al in de jaren zeventig begreep het diocees Rulenge, meer in het bijzon der bisschop Christopher Mwoleta, dat credit unions de bevolking de mo gelijkheid geven zich te ontwikkelen en zich los te maken van hulp van buitenaf. Op initiatief van het diocees ontstonden de vier eerdergenoemde unions die echter alle na verloop van tijd instortten. Muchunguzi: "Ze leden stuk voor stuk meer of minder aan één van de volgende problemen: óf de penningmeester ging er met de kas vandoor óf de leden betaalden de lening niet terug óf het bestuur deed aan favouritism (vriendjespolitiek - red.) zonder op de voorwaarden te letten óf tijdens vergaderingen kwam gewoon niemand opdagen. Ook kampten verscheidene credit unions met gebrek aan startkapitaal, doordat het lidmaatschapsgeld te laag was of omdat er onvoldoende spaargeld bin nenkwam." Achteraf wijt father Muchunguzi het mislukken van de vier credit unions vooral aan het gebrek aan kennis en ervaring bij de leiders en bestuursleden."Ze hadden bijvoor beeld geen vergadertechniek of wisten in het geval van de penningmeester niet hoe de boeken bij te houden." Willen de vijftien nieuwe credit unions, die nu op initiatief van kerk en overheid zijn opgezet, kans van slagen hebben, dan zullen dus in de eerste plaats voldoende gekwalificeer de bestuursleden gevonden moeten worden. Lukt dat? Father Muchungu zi waarschuwt voor al te veel haast: "Een snelle oplossing bestaat niet. Maar het is duidelijk dat de nieuwe leiders en bestuursleden getraind zul len moeten worden. Alleen willen we voorkómen dat we dat van bovenaf opleggen, zoals in het verleden is ge beurd. Dat werkt niet. Het is veel beter als de leden zélf ontdekken waar de problemen zitten, dan staan ze meer open voor onze suggesties ter verbetering." Gebrek aan startkapitaal Inmjddels is een eerste rondgang langs de nog i Vy naamste pro blemen. Fa ther Muchun guzi verwacht niet ze alle maal de baas te kunnen; hij maakt zich Terug naar Joseph, terug naar de credit union die aan een tweede leven is begonnen. Hij is optimistisch. "De mensen willen wel, maar je moet ze mobiliseren. Ze hebben een stimulans nodig, een leider. En je moet ze op deiqo regels wijzen. Want zelfs hun eigen ré gels kenden de leden vroeger niet. Als fp bestuur zullen we ook veel strikter optreden. Wie zijn lidmaatschapsgeld (f of zijn lening niet betaalt, gaat er op een gegeven moment uit." Vraagje aan Patrick. Stel, hij zou geld kunnen lenen. Wat zou hij dan als eerste willen kopen? Het lukt hem j. niet een antwoord te geven want Pa- (c Y cJ trick ziet het in het groot. "Alle spul- len", zegt hij, "alles wat ik maar zou kunnen verkopen. En het liefst zou ik in de tussenhandel gaan. Grote partij en opkopen en die dan naar de detail handel doorspelen." Een slimme jon gen, die Patrick, want hij weet waar het geld zit. Nu alleen nog dat start kapitaal. Het is precies op dat punt dat het mis ging, herinnert Joseph zich. Eind jaren ze ventig had het district Biha ramulo al eens vier credit unions en ook toen was de boer erbij betrokken. Ja, waarom was hij lid gewor den? Omdat hij samenwer king wel zag zitten en omdat het idee van sparen en lenen hem had aangesproken. Uit eindelijk zou het Joseph ook geen windeieren leggen want met de eerste lening had hij zijn zoon naar het voortgezet onderwijs kunnen sturen en van de tweede lening had hij een koe gekocht waarvan hij nu nog steeds profijt had. met name zor gen over het Patrick Boniface. gebrek aan startkapitaal. "Het is duidelijk dat Jw)U het lidmaatschapsgeld van duizend shilling omhoog moet. Maar dat kan eigenlijk niet, gezien de armoede van de mensen. En spaargelden kun je in dit stadium nog nauwelijks verwach ten. Dus hoe kom je dan aan kapi taal? Dat is voor ons nu de vraag." Het is op dit punt dat de SSR zou kunnen inspringen. Maar de mensen ter plaatse moeten het contact leggerh want alleen als de betrokkenen zelf 15 verantwoordelijkheid en initiatief nemen, heeft een project kans van sla gen Bush jonge credit unions begonnen. Op basis daarvan wordt een programma samengesteld dat moet voorzien in een oplossing van de voor-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1997 | | pagina 19