Op naar de volgende 100 jaar 'samenspel' Maatschappelijke betrokkenheid bewoog burgemeester Friedrich Wilhelm Raiffeisen 150 jaar geleden om de armen in zijn gemeen schap te voorzien van brood en kapitaal voor vee. In 1998 bestaat de Rabobank 100 jaar. De basis van onze coöperatieve bank staat cen traal in het jubileumprogramma dat de titel 'Samenspel' heeft gekre gen. De Rabobank doet immers al 100 jaar aan samenspel: de 500 lo kale banken in hun plaatselijke omgeving en binnen de Rabobankor- ganisatie, met leden, klanten en collega's. Het jubileumprogramma wil vooral ruimte creëren voor nóg eens 100 jaar samenspel. Het doel van 'Samenspel' is om de maatschappelijke betrokkenheid van de Ra bobank en haar mensen verder te versterken en zichtbaar te maken. Niet alleen omdat wij dat zelf zo belangrijk vinden, maar omdat klan ten daar steeds meer waarde aan hechten. In december begint de campagne voor het jubileumprogramma. Het startschot voor een vol gende eeuw 'samenspel'! Hilfsverein zur Unterstützung unbe- mittelter Landwirte'. Grollius: "Het mooie aan het sys teem was dat de rijkere leden zo de armere hielpen, zonder dat er sprake was van liefdadigheid. Raiffeisen was er vast van overtuigd dat liefdadig heid, geld of goederen geven zonder tegenprestatie, niet werkte. Het vee werd daarom niet geschonken, maar zoals we tegenwoordig zouden zeg gen geleast tegen een heel schappelijk bedrag. En omdat alle leden garant stonden voor eventuele schulden, was zowel de sociale controle als de be reidheid elkaar te helpen, heel groot." Naarmate de financiële situ atie verbeterde, gingen steeds meer boeren ertoe over zelf vee te kopen, waarvoor ze dan bij de vereniging een krediet konden opnemen. Naderhand werden de kredietfaciliteiten uitge- breid voor het kopen van gebouwen, grond, machines en zaaigoed. Terwijl we teruglopen naar het bankgebouw klinken de daden van Raiffeisen na. Op de een of andere manier gaat er ook nu nog, zo'n 150 jaar later, een heel inspirerende wer king van uit. De bittere armoede van toen bestaat in ons deel van de wereld niet meer, maar toch... Is het niet mo gelijk om op basis van zijn gedachten ook nu iets te doen voor de armsten in onze samenleving? En hoe zit het met de wederkerigheid? Raiffeisen had gemerkt dat liefdadigheid alleen niet werkte. Zou ons veelgeprezen so ciale stelsel, waarin mensen zonder tegenprestatie een uitkering krijgen, op de helling moeten? Veel vragen en gedachten, maar nog niet meteen de concrete antwoorden. Zeker is: Raiffeisen leeft! Coöperatie actief houden Nederland, een week later. Jan Bessembinders, be stuurder van de Rabobank Stadska naal en omstreken, maakt duidelijk dat hij goed heeft nagedacht over het werk van Raiffeisen en een mogelijke vertaling daarvan naar het Nederland aan het einde van de twintigste eeuw en dan met name via de Rabobank. "Aan armoedebestrijding hoeven wij als bank niet meer te doen. Wie werk loos is of zich anderszins niet kan be druipen, kan op andere plaatsen te recht. Maar wil het feit dat de Rabo bank een coöperatie is nog iets betekenen, dan zijn we wel verplicht om op andere terreinen iets extra's te doen voor de gemeenschap waarin we gevestigd zijn. Anders kunnen we de coöperatie net zo goed opheffen en de hele organisatie omtoveren tot een handelsbank als alle andere." Bessembinders vindt de discussie die nu binnen de Ra(iffeisen)Bo(eren- leenjbank wordt gevoerd over de coö peratie, volstrekt terecht. "Wij heb ben veel te lang onze eigen identiteit verwaarloosd, terwijl de coöperatieve gedachte nu net altijd onze kracht is geweest. Zoals door het werk van Raiffeisen iedereen er uiteindelijk beter van werd, zo moet ook de Ra bobank proberen binnen de lokale ge meenschap zó actief te zijn dat die ge meenschap er beter van wordt. Want daarvan profiteert ook weer de bank." Bij de bank in Stadskanaal wordt druk gewerkt aan ideeën om die mooie woorden ook in daden om te zetten. Volgens Bessembinders - in het dagelijks leven sector-directeur bij de gemeente Stadskanaal - bestaan er plannen om samen met de lokale overheden en de Kamers van Koop handel in de regio een innovatiecoö peratie op te richten die initiatieven moet ontwikkelen om bedrijvigheid naar het gebied te halen. De bestuur der: "Zo'n denktank kost geld en naar mijn mening is het juist de taak van de Rabobank zo'n initiatief te fi nancieren. Inderdaad ja, uit de winst die wij maken. Want anders dan bij een handelsbank is voor de Rabobank winst geen doel op zich. Wij hebben winst nodig om de dienstverlening te kunnen voortzetten, maar kunnen daarnaast een deel van dat geld inzet ten om kansrijke ontwikkelingen fi nancieel te ondersteunen." Dhr. Theo Heijboom Concreet'goed doen' Theo Hmjboom, directeur van Rabobank Santpoort, is er sinds kort achter dat niet alleen werknemers van de Rabobanken de coöperatieve gedachte hoog hebben zitten, maar ook in elk geval een deel van de leden. Huijboom: "Wij hebben hier drie vergaderingen met leden ge organiseerd over het onderwerp en de uitkomst daarvan was nogal verras send. Wij dachten dat de leden geld verdienen het voornaamste uitgangs punt zouden vinden, maar dat bleek niet het geval. Als het goed is, zo bleek, dan moet een coöperatieve bank je helpen met kennis en met kennissen. En als derde punt noem- Dhr. Jan Bessembinders

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1996 | | pagina 6