Din Huijben (49), onderdirecteur bedrijfsvoering, Rabobank Baarie Nassau: Wiima Scheerders (32), directiesecretaresse, Rabobank Baarie Nassau "Bij de bouw van dit pand hebben we veel inspraak gehad. Er is goed naar ons geluisterd. Ik heb alles bij de hand, er zijn veel ramen met volop daglicht en ik heb een groot bureau en genoeg ar chiefruimte. Belangrijk is ook dat het kopieerapparaat en de prin ter, die vroeger op mijn kamer stonden, nu elders staan. Veel rusti ger. Behalve een foto van mijn dochter staan op mijn bureau geen persoonlijke dingen. Dat vind ik nergens voor nodig, want werk en privé houd ik graag gescheiden. De kunst aan de wand vind ik mooi. Ik ben erg tevreden met mijn werkplek. Als ik mijn raam open wil doen, moet ik wél op mijn bureau gaan staan. Maar dat is dan ook het enige waar hier niet goed over is nagedacht." Lian van Ommeren (37), financieel stuurder, Rabobank Ingen: "Als je 's ochtends het dorp bin nen komt rijden, is het een blikvan ger. Het dateert uit 1817. Ik weet niet precies wat vroeger de bestemming was van dit gebouw. Ik zit hier sinds 1992.Toen is het helemaal gereno veerd. Binnen is het heel functioneel, heel modern. Daar merkje er weinig van dat je in een historisch pand zit. Maar van buiten... daar ben ik echt trots op. Weetje wanneer het trouwens het mooiste is? 's Avonds. Dan staan de schijnwerpers erop, dan wordt het hele pand uitgelicht. Prachtig "Niet iedereen in Baarie Nassau is blij met ons pand. Sommigen vinden het te groot, te dominant. Ik niet. Het is mo dern, maar het past hier goed. Zeker toen het pand er pas stond kregen we wel reacties van klanten. De een vindt het afschuwelijk, de ander prachtig. De meeste reacties krijg je van mensen die voor het eerst binnenkomen. Aan de bui tenkant zie je namelijk niet hoe groot en licht het binnen is. ledereen reageert meteen op ons kantoor. Dat is leuk. De locatie is optimaal, alleen parke ren is moeilijk. Maar dat geldt voor heel Baarie Nassau." Pieter de Vos (27), cliëntadviseur, Rabobank Driebruggen "Ik ken zeker 98 procent van de cliënten. Voor ze iets hoeven te vra gen, weet ik meestal het antwoord al. Op zo'n klein kantoor werk je erg zelfstandig. Niemand kijkt mij op de vingers. Dat heeft ook nadelen hoor, want in het hoofdkantoor in Bodegra ven lijken ze ons soms te vergeten. Mijn werkplek vind ik prachtig, 't Is de Rabostijl, hè. Rond, warm, er zit structuur in en het komt mooi over. Ruimte zat en alles bij de hand. Wat misschien nog aardig is om te vertellen: elke donderdag komt hier iemand uit het dorp om de klok in het torentje op te winden. Waar vind je dat nog?" Karen Gunther (24), cliëntadviseur, Rabobank Betuweland, Ingen Henk de Jong (42), algemeen directeur Rabo bank Bodegraven/Driebruggen, Rabobank Driebruggen: "Het meest karakteristieke vind ik het torentje. Dat geeft aan dat het een belangrijk gebouw is ge weest. En dat klopt: dit was het gemeentehuis van Driebruggen. Wat nu de spreekkamer is, daar zat vroe ger de burgemeester. Ik ga hier altijd met plezier naartoe. Ik heb wat met dit soort kantoortjes. Ze zijn een sieraad voor de Rabobank. Twee jaar geleden hebben we grondig verbouwd. Kostte een half miljoen. Het is de vraag of we wat ver dienen aan dit kantoor. Ik hoop dat we break-even draaien. Maar sluiting is niet aan de orde. Het is toch Rabobank eigen om dit soort kantoren open te hou den." "Visie '98 heeft zoveel veranderd, dat ik in mijn werk niet meer gemotiveerd ben. Daarom stap ik per 1 januari over naar de gemeen te Veenendaal. Voor mijn collega's ben ik blij dat er een nieuwe bankhal komt. Nu zitten we zo ver uit elkaar, dat we steeds heen en weer moeten lopen of de telefoon moeten pakken als we even willen overleggen. Hopelijk wordt ook gekozen voor frissere kleuren dan dat saaie grijs. Ik vind dat er in ieder geval een spreekhoek moet komen. En een videoscherm met informatie voor wachtende cliënten. De kunst in het midden van de hal vind ik prachtig, maar die heb ik dan ook zelf uitgekozen."

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1996 | | pagina 16