Steeds
meer geld
zit vast
Sporen populair, maar de
beleggingsfondsen minder
Institutionele beleggers
nemen wat meer risico's
Groen beleg
en? Graag!
'aar waarin?
je 65 bent gaat dat meestal ook nog
wel heel goed, maar tien of vijftien
jaar later...? Het is een simpel feit dat
de meeste mensen het vanaf ongeveer
70 jaar wat rustiger aan doen, niet
meer zo nodig hoeven. Ze hebben dus
ook financieel minder nodig. Maar
hun pensioenuitkering gaat onvermin
derd door op het oude niveau. Waar
om besteden ze dat geld dan niet nu
al? Dan hebben ze er niet alleen zelf
profijt van, maar ook Nederland als
geheel.
Zijn mening wordt gedeeld door
Rob Klomps, Product Manager Effec
ten bij IRIS, de joint-venture van Ra
bobank en Robeco op het gebied van
onderzoek naar beleggingen. 'Je ziet
steeds vaker dat mensen hun geld niet
meer op krijgen. Wat is het gevolg?
Een opa die met 90 overlijdt en een
behoorlijk bedrag bezit in de vorm
van een eigen huis en een bankreke
ning, laat dat na aan zijn zoon die 60
is. 'Dank je wel,' zegt zoonlief, maar
wat moet hij er mee? Zijn eigen huis
is bijna afgelost, daarnaast heeft hij
een riant pensioen op komst en ten
slotte heeft hij op deze of gene
59,0
58,5
58,0
57,5
57,0
56,5
Tot 1970 was ongeveer
56,0
de helft van elke gespaarde
55,5
gulden een zogeheten vrije
55,0
besparing. Die twee kwart
B ron
jes stonden op de bank en
Financieel vermogen pariculieren
vaste besparingen
'89 '90 '91 '92 '93 '94 '95
NB, IRIS-Research
de rekeninghouder kon er op elk moment bij. Sindsdien heeft Nederland het
zorgen voor morgen ontdekt en inmiddels is nog maar tien cent van elke gulden
vrij. De overige 90 cent komt terecht in de zakken van de pensioenfondsen en
verzekeraars. Dat is goed voor de particulier, maar minder goed voor het Mid
den- en Kleinbedrijf. Econoom Paul van de Ven:'Die bedrijven kloppen voor hun
financiering aan bij de bank. Hoe meer vrije besparingen een bank heeft, hoe goedkoper dat
geld kan worden uitgeleend. Immers, de bank hoeft dat geld dan niet voor een fikse rente te
lenen op de kapitaalmarkt, waar de rente vaak hoger is dan op een vrije spaarrekening.'
In 1994 kon het niet op. In de eerste helft van
dat jaar werd er maar liefst 11,4 miljard gestort in
de kassen van de beleggingsfondsen, op twee mil
jard na net zoveel als in het hele jaar daarvoor. In
diezelfde eerst helft van 1994 zakten de beurkoer-
sen flink in en kort daarop kwam ook de reactie
van de beleggers. In de tweede helft van 94 werd
er voor maar 3,2 miljard ingelegd in de beleg
gingsfondsen.
Sindsdien is sparen weer een stuk populairder.
In de eerste helft van 1995 groeide het spaarsaldo
(inleg plus rentebijschrijvingen minus opgenomen
gelden) met 7,4 miljard en in de tweede helft van
'95 met nog eens 6,7 miljard. In de eerste helft van
dit jaar werden alle records gebroken met een be
drag van 10,8 miljard.
Overigens, het directe beleggen blijft onver
minderd populair. Het beleggingssaldo, inclusief
de stijging door koersontwikkelingen, is in 1995
met vijftig miljard gestegen ten opzichte van
1994.
Eind maart 1996 was het belegde vermogen van de pensioenfond
sen en grote verzekeraars 822 miljard gulden. Van dat astronomische
bedrag was 27 procent belegd in obligaties en 26 procent in aandelen.
Het aandelenbezit van de fondsen en verzekaars als deel van de totale
beleggingsportefeuille was daarmee zes procentpunten hoger dan
een jaar eerder. Rob Klomps:'Wat je overal ziet, geldt ook bij deze gi
ganten: het nemen van risico's wordt acceptabeler voor beleggingen
op de lange termijn. Men mikt op een bepaalde groei en die is alleen
haalbaar als je ook in aandelen en obligaties belegd.'
Sinds 1 januari 1995 is op initiatief
van huidig staatssecretaris Willem Ver
meend de rente-opbrengst van zogehe
ten groene beleggingen belastingvrij.
Voor menige Nederlander was dit niet
tegen dovemansoren gezegd en eind 1995 hadden de zeven door het ministerie van Financiën erkende
fondsen al een ingelegd vermorgen van ongeveer 725 miljoen gulden. De groencertificaten van de Rabo
bank en Robeco Advies waren veruit de grootste met 450 miljoen. Enige probleem: waarin te beleggen?
Er is een tekort aan geschikte beleggingen waardoor overdreven gezegd bij elke windmolen vijf fondsbe
heerders staan te trappelen om erin te kunnen investeren. Ander addertje onder het gras: omdat iedere
Nederlanderal 1000 gulden rente belastingvrij kan opstrijken, wordt - wat rendement betreft - een
Groenfonds pas aantrekkelijk voor mensen die al zo'n 40.000 gulden hebben vaststaan a vier procent per
jaar.
