WIELERPASSIE 3ICCW<IU3n3l AA sport, zoals in het verleden, of klas sieke muziek. Met wielrennen kun je op het eerste plan staan, als je goeie renners hebt, of renners op een hoger niveau kunt krijgen.' Voor Christ van Roovert (54) begon het met Fausto Coppi, Hugo Koblet, Ferdi Kubler en Wim van Est, die legendarische renners uit de jaren vijftig. Hij bezocht de lagere y school in Middelbeers. Thuis was er geen radio, dus liep hij na schooltijd naar zijn opa, die wel een toestel bezat, om Jan Cottaar ver slag te horen doen uit de Tour de France, de mythische ronde, die zich in de beleving van die jaren nog in geheimzinnige verten afspeel de. Zo begon een liefde, die nimmer geweken is. Van Roovert heeft zelf nooit gewielrend, ook niet recreatief. Hij pakt tijdens zijn vakantie de fiets om op het station in Eindhoven Belgische kranten te gaan kopen. Het Nieuwsblad, of de Gazet van Antwer pen. Daar staat meer in over het wiel rennen dan in de Nederlandse kran ten. Meer sappige verhalen en vooral: meer cijfers in de vorm van complete klassementen. Cijferwerk is zijn vak en op het ge bied van het wielrennen is het een in tensieve hobby. Van Roovert bewaart de uitslagen van de afgelopen decen nia. Daarnaast houdt hij van wieier- boeken. Hij vertelt: 'Dit zijn de dagen van de Tour-toto. Dan is het handig om die cijfers bij de hand te hebben en om je geheugen op te frissen over wat renners gepresteerd hebben. Ver der spreekt dat heroïsche, dat lijden me aan. Lijden met een lange ij. Ik hoop voor ons in de toekomst ook weer met een korte...' Van Roovert is 'vierkant voor' de wielersponsoring door de Rabobank. Hij heeft het zelf ook gepromoot. 'Ik ben al zo'n twintig jaar geleden be gonnen om belangstelling op te wek ken bij de directie. Vorig jaar is het eindelijk gelukt. Het is goed voor de bank. Ik ben ervan overtuigd dat velen in de top er ook zo over den ken. Wijffels is net zo'n liefhebber, maar dat was eigenlijk een handicap; hij moest de schijn vermijden dat hij zijn hobby ging sponsoren. Nu heb ben gelukkig anderen het er door ge drukt. Sindsdien hoor je alleen positieve geluiden. Het enige wat er in het voorjaar aan mankeerde was een overwinning in een klassieker, hoewel Sörensen en Ekimov het goed deden. Maar daar moet je ook een beetje geluk bij hebben. Tot nu toe hebben we meer publiciteit gekregen dan we van te voren gedacht hadden. Dat kun je cijfermatig ook nagaan.' Voor de lange termijn ziet hij ook grote mogelijkheden. Van Roovert: 'Je doet het niet alleen voor het uit hangbord profploeg, maar ook en vooral om het Nederlandse wielren nen weer op te tillen in de vaart der volkeren. Daar zijn we echt goed bezig, vooral bij de junioren en de amateurs. Als we daar over zes of zeven jaar de vruchten van willen plukken, zou het leuk zijn als we zelf de crème de la crème in een eigen ploeg kunnen blijven laten rijden.' Cees van Tiggelen (49) komt uit het wielerhart van Brabant, uit Rucp- hen, vlak bij St Willibrord, de vroege re uitvalsbasis van Wim van Est en Wout Wagtmans. Van jongs af aan ging hij kijken, er was altijd wel er gens een wedstrijd in de buurt. Van Tiggelen herinnert zich: 'Je moest daarnaartoe. Dat was een fact of life. Je was trots als je eerder was dan de omroeper met de namen in de kop groep. Wij hadden geen rugnummers nodig.' Hij heeft zelf ook een racefiets gehad, combineerde het wielrennen met volleybal. Zodra de televisieuit zending van het wielrennen begint gaat hij ervoor zitten. Van Tiggelen heeft grote waardering voor de pres taties, houdt van het ploegenspel en het spectakel. Samen met Martien Huijbers is hij naar Luik-Bastenaken- Luik gaan kijken, in de gastenwagen van oud-renner Peter Winnen. Hij zegt: 'We gingen niet voor de VIP- tent, maar stonden lekker langs het parcours. Daar gaat het om.' Hij noemt de sponsoring 'een gou den greep.' Van Tiggelen: 'We hebben er veel over gediscussiëerd. Als je je op voetbal zou richten zou je bezig zijn met second best. Met paarden sport en klassieke muziek oogst je geen nationale bekendheid. Ik vond het een gouden vondst om de richting van het wielrennen op te gaan en met name van de junioren en de amateurs. Vlak voor de Tour kwam Hier en Nu- televisie met een fantastische reporta ge, vooral over de jeugd. De laatste trap is de recreatieve. Dat zie ik hele maal zitten als marketinguiting. Zo kun je metaforen met wielrennen brengen, ook op het gebied van mi lieu en gezondheid.' Van Tiggelen heeft gemerkt dat klanten het product Rabobank vaker noemen, naar aanleiding van het wiel rennen. Niet negatief in de zin van: waar zijn jullie aan begonnen? Van Tiggelen: 'Daarom moeten we alle trappen van de raket positioneren. Al helpt het natuurlijk wel als de ploeg van Raas successen boekt.' Van Tiggelen houdt zijn marketeers ook voor om de sport meer te incor poreren in hun marketinguitingen. Dan kan er een synergie ontstaan tus sen het wielrennen en de verschillende produkten. Van Tiggelen: 'We zijn nog maar pas begonnen. Denk aan shirtjes. Zo zijn er honderden voor beelden die effectief kunnen scoren in de markt. Uit onderzoek voor we aan de sponsoring begonnen bleek dat dertig procent van de Nederlanders fietst en niet alleen naar de winkel. Het leeft enorm. Daar kunnen wij op allerlei manieren aan bijdragen. De lange termijn? Het is mijn persoonlij ke mening, maar ik hoop dat we dit een aantal jaren consistent kunnen doorvoeren.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1996 | | pagina 19