'Het blijft een
verschrikkelijk
interessant
gebeuren'
ik altijd zo raar gevonden. In plaats A
ontstaat eerst verschrikkelijke opwin
ding, dan gaat het naar plaats B en is
er in plaats A helemaal niks meer aan
de hand. Het is inderdaad als een cir
cus. Een heel wonderlijke gebeurtenis.
Ben je aangekomen in Parijs dan is het
afgelopen, dan valt het doek. Theo de
Rooy heeft als renner wel eens gezegd:
Als je in Parijs bent gearriveerd is het
alsof je uit een soort gekkenhuis bent
ontslagen.'
Geheugen in je spieren Winnen vervolgt:
"Het is dat isolement ook. Je leeft al
leen in die wedstrijd en in je hotelka
mer. Als je in Parijs bent mag je eruit.
Ze hebben me vaak gevraagd of ik wel
wat van Frankrijk heb gezien, of het
land niet meer is dan een parcours, die
drie weken. Ik denk juist dat je dat
land veel intenser ervaart, omdat je je
er doorheen moet worstelen. Je hebt je
zintuigelijke waarneming, maar je
m
zijn. Dat is een kwestie van goed plan
nen. Elke dag moet goed voorbereid
zijn. Daarnaast vraagt het wielrennen
veel improvisatie. Dat heb ik wel ge
merkt in de Ronde van Vlaanderen,
Luik-Bastenaken-Luik en de Amstel
Gold Race. Er zijn heel veel mensen
die op de beste punten langs de koers
willen zijn. Je kunt het allemaal wel
goed uitstippelen, maar als je vast
komt te zitten in het verkeer houdt het
toch op.'
Volkomen groen pje meeS[e vragen
krijgt hij natuurlijk over zijn glorieda
gen op de Alpe d'Huez. Over het af
zien en hoe zwaar het was. Winnen
vervelen en ik
trok me terug in
een soort isole
ment. Het leidde
maar af van de
kunstzaken. Lang
zaam maar zeker
begon ik me er
weer goed in te
voelen. Er kwam
meer stabiliteit in
de artistieke
activiteiten. Toen
Harry me belde
schrok ik wel
even. Ik vroeg me
af wat het alle
maal inhield. We
hebben er over ge
sproken en het
leek me heel aardig om te gaan doen.
Ik had een dosis ervaring en tegelij
kertijd kon ik het met een behoorlijke
afstand aanpakken. Ik heb er eerst los
van moeten komen, nadat ik er al die
jaren zo intensief mee bezig was ge
weest. Nu kan ik op een vrij objec
tieve manier naar het wielrennen kij
ken. Het blijft natuurlijk een ver
schrikkelijk interessant gebeuren.'
Degelijk commentaar Inmlddels is hjj
voorbereid op zijn taak. Dichtbij het
peloton en toch op gepaste afstand.
Een taak vol verrassingen. Winnen:
'Het is natuurlijk eerst aftasten wie ik
allemaal in de auto krijg. Het gaat
elke keer om zo'n drie mensen en het
is de vraag in hoeverre ze in de sport
geïnteresseerd zijn. Het aanbod aan
gasten is groot. Mijn taak is om ze
door een venster te laten kijken en
daar degelijk commentaar bij te leve
ren. Je kunt niet steeds dicht bij de
wedstrijd komen, want je hebt je aan
de regels te houden. Toch moet ik dat
af en toe laten gebeuren, om ze het
idee te geven er echt heel dichtbij te
herinnert zich: "Langzaam maar zeker
groei je erin. Terugblikkend denk ik
wel eens: tjonge-jonge, heb ik dat alle
maal gedaan? Het is verschrikkelijk
lastig. Op het moment zelf heb je het
niet in de gaten. Je draait mee, je zit te
lijden net als iedereen. Ook toen ik
won op Alpe d' Huez heb ik wel gele
den. Tijdens de koers, maar daarna
ook. Ik wist niet wat me allemaal
overkwam. Ik was volkomen groen.
Het blijkt nogal wat los te maken, als
je zo'n etappe wint. Ik denk dat het
nu nog veel erger is. De media zitten
er nog veel dichter op. Het is nu nog
moeilijker. Maar ja, de salarissen zijn
ook gestegen, dus daar mag wel wat
tegenover staan. Ik zou het wel weer
doen. Ik ben gaan begrijpen hoe het in
elkaar zit, hoe de wereld als radersys
teem draait. Dan kun je er ook vrede
mee hebben.'
Wonderlijke gebeurtenis Is de Tour toch
ook een genot? Winnen: 'Het is een
heel merkwaardig fenomeen. Dat we
reldje, dat kastje waar je in zit, ver
plaatst zich drie weken lang. Dat heb
moet je er ook op een heel fysieke ma
nier doorheen werken en dat laat wel
zijn sporen na. Behalve dat je dat land
ziet en voelt en ruikt, ontwikkelt zich
ook een ander geheugen. Het is een
soort geheugen in je spieren. Dat heeft
te maken met de temperaturen, het
klimaat, de luchtvochtigheid, de zuur
stof en de bergprofielen. Dat blijft je
allemaal bij en geeft een veel totalere
indruk van Frankrijk. Zo'n col als de
Tourmalet in de Pyreneeën kan
bijvoorbeeld heel benauwd zijn. Het is
echt een hamer. Daar ben je dan op
voorbereid, maar je moet er wel over
heen. Mogelijk kan ik dat allemaal
weer oproepen in de gastenwagen.'
Focus op Den Bosch Eerst de Grand Dé_
part in Den Bosch. Winnen, met lichte
voorpret: 'Het is iets heel bijzonders.
Zo'n Tourstart is altijd een spektakel.
Het hele focus is gericht op Den
Bosch. De stad is sowieso al heel
sfeervol. De aanwezigheid van de ka
ravaan zal een behoorlijke duit in het
zakje doen. Het zal een opwindende
gebeurtenis zijn. Lekker druk.'