'Ligt het aan hem of ligt het aan haar?'vroeg Paul Burghouts, lid van de Hoofddirectie, zich onlangs hardop af. Hij was als één van de weinige mannen toegelaten tot een zaal met driehonderd vrouwen. De vrouwen wilden een vrouwennetwerk in het leven roepen. Om daarbij iemand uit de Hoofddirectie als getuige te hebben, moesten zij wel een man uitnodigen. Want in de Hoofddi rectie zitten geen vrouwen. Ja, aan wie ligt het eigenlijk? En hoe is de stand van zaken met betrekking tot de vrouwenemancipatie in de Rabobank? n de Caar en de Regiocommissies van de Caar wordt maar zelden gesproken over de positie van de vrouw in de Rabobank. Jaequeline de Ruijter is kantoormanager bij de Ra bobank Breda en voorzitter van de Regiocommisie Zuidwest Nederland. De emancipatie van vrouwen staat nooit op de agenda van deze commis sie. Vanuit de achterban worden er simpelweg geen vrouwenzaken aange dragen. Volgens haar ontbreekt het de meeste medewerksters aan animo om zelf actief te werken aan verbetering van de positie van vrouwen. De mees te vrouwen die zij kent, leggen ook niet veel ambities aan de dag. 'De mannen in de organisatie zijn niet echt vrouwvijandig', zegt ze, 'maar de vrouwen komen te weinig voor zich zelf op.' Ze noemt de Rabobankcul- tuur toch wel een echte mannencul- tuur. Het zit hem in kleine dingen. Bij een discussie over openingstijden kun je als vrouw nauwelijks een opmer king maken over huishoudelijke taken. Dan zegt al snel een of andere man dat zoiets alleen voor vrouwen geldt, alsof het daarmee niet de bank

Rabobank Bronnenarchief

blad 'RaboMagazine' | 1996 | | pagina 4