Hans Smits ziet coöperatie als middel, geen doel
Er is genoeg gepraat, vindt Hans Smits. Het is hoog tijd dat
het debat over de coöperatie plaatsmaakt voor bancair hande
len. Want de coöperatie, zegt hij, is een middel. Geen doel.
Dat middel moet nu ingezet te worden om de coöperatieve
bank van de 21-ste eeuw gestalte geven. In die ambitie heeft de
voorzitter van de Hoofddirectie onwrikbaar zijn tanden gezet.
Een gesprek met een vastbesloten bestuurder aan de voor
avond van de nieuwe ledencampagne.
Het zijn onder meer wel mijn geldzaken,
mijn centen die daar beheerd worden.
Dus ik vind het wel leuk dat ik daar over kan
meedenken.'
Na de woorden nu de daden
"Bij de algemene vergadering
heb ik twee woorden ge
bruikt: betrokken en onder
nemend. Daar draait het
nog steeds om. Bij betrok
ken doel ik op samenleving,
klant en medewerkers. Elke
burger in Nederland weet
dat de lokale Rabobank een
aantal dingen doet die de
andere banken niet doen.
Punt klaar. Niks verheffends,
naar. Dan de verzakelijking.
Bij de bank heerst een sfeer
van heel lang naar consen
sus zoeken. Geen conflict
model hanteren. Ik wil naar
een cultuur, waarin we in
een sportieve sfeer ambities
uitspreken en daar afspra
ken over maken. Ik vergelijk
het bewust met een sport -
team. Daar moet je het veld
uit als je uit vorm bent,
Hans Smits past in de
traditie van nuch
terheid en sober
heid die de Rabobank lang
heeft gekenmerkt. Zowel
uiterlijk als innerlijk. Tanig,
geen onsje teveel. Een
noeste werker, die het liefst
in de luwte opereert, wars
van publiciteit. Dat deed hij
ook bij zijn vorige werkge
ver, de NV Nationale Lucht
haven Schiphol. Met een
geruisloze dadendrang. In
de zes jaar dat hij de lucht
haven bestierde, bleef geen
steen op elkaar. Letterlijk en
figuurlijk. Eenzelfde daden
drang staat de Rabobank te
wachten. Want, zegt de
nieuwe voorman, er is werk
aan de winkel. Veel werk.
"Niet alleen voor mij, maar
voor de hele organisatie."
Wat zijn uw drijfveren
"Het intrigeert me mateloos
dat deze bank 100 jaar be
staat en zo'n positie heeft
kunnen bereiken, zowel
bancair als maatschappelijk.
Hoe is dat gekomen, hoe
is dat te handhaven en hoe
is dat mogelijk nog te verbe
teren. Die uitdaging vind
ik leuk. Ook is er een prag
matische reden. Ik ben nu
één jaar voorzitter van deze
organisatie, die na een dis
cussie van 4 a 5 jaar heeft
gezegd: 'Dit is onze ambi
tie'. Ik voel het als mijn op
dracht om deze ambitie die
zoveel tijd heeft gekost
ook uit te voeren. Zo simpel
zit ik er in."
maar het is wel goed en fijn.
En daarnaast moeten we
ondernemend zijn, onder
nemender dan nu, zowel in
Nederland als in Europa."
Waar doelt u dan op?
"Ik heb voor de directeuren
een verhaal gehouden onder
de titel: de vier V's. Verinner
lijking, verzakelijking, ver
dienen en vernieuwen. Als je
dat allemaal doet dan komt
de vijfde, de victorie vanzelf.
Onder verinnerlijking versta
ik dat je als coöperatieve
bank waarde hecht aan de
relatie met de klanten. Dat
je die extra wilt binden via
het lidmaatschap. Maar ik
versta er ook onder dat je
hart tussen je oren zit en dat
je je ernaar gedraagt. We
handelen er soms te weinig
maar je blijft lid van het
team. Je hebt wel een missie
waar je gezamenlijk voor
gaat. Je slaat elkaar wel op
de schouders bij een goal.
Verdienen, dat is ook evident.
Met minder mensen, effi
ciënter werken en meer
omzet maken. Simpeler kan
ik het niet zeggen. Want
deze onderneming was vorig
jaar voor het eerst in haar
100-jarig bestaan, niet meer
in staat om voor elke ge
leende gulden acht cent
opzij te zetten voor de sol-
vabiliteitseis. Dat is nog
nooit gebeurd.
Tenslotte vernieuwen. Als
bank hebben we een gewel
dig imago op het gebied van
betrouwbaarheid en integri
teit. Dat zijn hele goede din
gen en die moeten we echt
vasthouden. Maar we moe-
Hoe kijkt u aan tegen die
opdracht?
(Een lid over de Rabobank)
gevoel dat de organisatie de
afgelopen periode op die
punten aan scherpte heeft
verloren."
U wilt die goede oude tijd
weer terughalen?
"Ja, en daar mag best wat
ambitie en ideologie bij,
maar niet in die sterke mate
als in het recente verleden.
uitstek maatschappelijk on
derneemt. Dat wij lokaal
dingen doen die andere ban
ken niet doen voor samenle
ving en omgeving. Dat moet
je ook vooral zo houden.
Dat is een deel van je core
business."
Hoe wilt u die aloude
traditie weer zijn glans en
glorie geven?
"Het kost veel energie om
de ambities te realiseren.
En dat komt niet alleen door
de coöperatieve opdracht die
ik bij mijn aantreden mee
kreeg. Uit een enquête in
1985 onder 300 ondernemers
blijkt dat men toen opmer
kelijk tevreden was over de
Rabobank. We scoorden het
beste van alle banken op
zaken als: verlangde zeker
heden, kwaliteit lokaal ma
nagement, meedenken in het
algemeen, soepelheid en be
grip, bereikbaarheid, juiste
persoon en woord houden.
Meer dan 40% van de
Rabobankklanten was niet
zomaar tevreden, maar
'volledig' tevreden, dubbel
zoveel als bij de drie andere
grote banken. Ik heb het
Na alle discussie, moeten we
het nu gaan waarmaken.
Natuurlijk spreekt het me
aan dat onze organisatie bij
2
Rabokrant Extra
