Loon naar werken?
De Achterkant
Nader bekeken
de ontevredenheid over het salaris
>G in ••G
Met: Adri van der Poel
Beroep: Oud-wielrenner
Standplaats: Kapellen
(België)
Van elke honderd
Rabobankmedewerkers zijn
er maar 33 tevreden over
hun salaris. Dat blijkt uit
de recente Periodieke
Opiniepeiling Identiteit en
Arbeidsklimaat POPIA.
Hoofddirectievoorzitter
Smits heeft in zijn nieuw-
jaarsspeech beloofd de salarissen nader te gaan bekij
ken, onder meer in vergelijking met andere bedrijven.
De segmenten zijn inmiddels bezig met het opnieuw be
schrijven van functies. Maar dat betekent lang niet al
tijd dat de salarisschaal ook verandert. De redactie
peilde een aantal meningen over dit heikele onderwerp.
Alle inspanningen ten spijt waren er geen collega's te
vinden die met naam en toenaam hun onyrede over het
salaris wilden uiten.
Voor Willem Lageweg, Hoofd Adviescentrum Coöperatie
ontwikkeling, onderdirecteur van Rabobank Neder
land bestaat het salaris uit drie componenten. De
primaire is geld. "Dat is bij Rabobank Nederland
meestal dik in orde, soms zelfs iets te dik. De secun
daire component zijn zaken als een goedkope hypo
theek, lease-auto, et cetera. Daar maak ik maar ge
deeltelijk gebruik van. De derde component - voor
mijn gevoel de belangrijkste - is de bedrijfscultuur
en de sfeer op de afdeling. Daarin moet ruimte zijn
om net iets meer te kunnen doen dan je taak, bij
voorbeeld af en toe wat vrijwilligerswerk. Als on
derdirecteur sluit je elk jaar een prestatiecontract af.
Daarin staan de onderdelen beleid, klanttevreden
heid, medewerkerstevredenheid en financieel resul
taat. Aan het eind van het jaar wordt de balans van
de resultaten opgemaakt en valt ons al of niet een
toeslag ten deel."
Miel Duijsens, manager Bedrijfsvoering Rabobank Landgraaf:
"Ik denk dat het inderdaad wel verstandig is om de va
riabele toeslag een groter bestanddeel te laten uitmaken
van het totale salaris. Want wie presteert mag beter be
taald worden dan degenen die minder presteren. Ik vind
het salaris een moeilijk en subjectief onderwerp. Het is
een menselijk trekje dat we altijd meer willen. Met elke
verhoging ben je in eerste instantie tevreden, maar vol
gend jaar wil je uiteraard weer meer. Neutraal bekeken
12
liggen onze salarissen over
het algemeen iets beneden
die van het bedrijfsleven.
Maar de Rabobank heeft
een goed arbeidsvoorwaar
denpakket. Niet alle werk
nemers in Nederland ken
nen zaken als een
dertiende maand en kor
ting op de hypotheekrente. In vergelijking met anderen
hebben we het zo slecht nog niet."
"Daar ben ik het wel mee eens", stelt Harold Rösler van
CCS Cost Management Rabofacet. "Ik ben niet ontevreden
met mijn salaris. Wel vind ik dat er altijd heel moeilijk
wordt gedaan als je er een keer iets extra's bij wilt heb
ben. Dan wordt er onmiddellijk verwezen naar de CAO
en gezegd dat het daar niet in staat of dat het niet past
in het beleid. Wij hebben hier nogal wat externe mede
werkers rondlopen. Die kosten per jaar ongeveer een
ton meer dan mensen met een vast contract. Vaak wil
len deze mensen niet in vaste dienst komen omdat ze bij
hun huidige baas een aantal faciliteiten hebben die wij
niet kunnen bieden. De auto van de zaak is daar een
voorbeeld van. Als we die in ons arbeidsvoorwaarden
pakket opnemen, dan wil een aantal mensen ongetwij
feld wél bij ons in dienst treden, wat een gigantische be
sparing zou opleveren. Misschien iets voor de nieuwe
Rabobank-CAO die nu in de maak is..."
Teamleider Anja Menting van Rabobank Someren vindt dat er
soms wel eens met twee maten wordt gemeten. "Het is
bijvoorbeeld wel eens gebeurd dat iemand een andere
functie kreeg en dan meteen naar de bijbehorende sala
risschaal ging, terwijl het ook voorkomt dat iemand
zich eerst een jaar moet bewijzen voor hij van schaal
verandert. Daar moeten duidelijke afspraken over ge
maakt worden. Als ik collega's hoor klagen over het
salaris vraag ik ze bijvoorbeeld of ze weten dat ons
pensioen door de bank wordt betaald. Dan zie je dat
mensen zich dat soort dingen vaak niet realiseren.
Bovendien is het voordeel van zo'n grote organisatie
dat je altijd kunt doorstromen naar een andere, hoger
betaalde functie. Ik ben zelf ooit in salarisschaal 2 be
gonnen als intoetsmedewerker. Sindsdien ben ik vier
maal van functie veranderd tot waar ik nu zit. Ik vind
dat we het gewoon heel goed hebben."
Afgelopen zondag
kwam er een einde
aan zijn twintigjarige
wielercarrière. Rabobank-
wielrenner Adri van der Poel
heeft op veertigjarige leeftijd
zijn fiets definitief aan de
wilgen gehangen. Met op zijn
palmares overwinningen in
grote wedstrijden als de
Ronde van Vlaanderen, Luik-
Bastenaken-Luik en in 1996
het wereldkampioenschap
veldrijden. Hoe ziet zijn toe
komst eruit?
"Geen idee. Er lopen wel wat
dingetjes, maar op dit mo
ment is er nog niks concreet.
Belangrijk is dat je iets vindt
waar je je ei in kwijt kunt.
Op zich zou ik best wat bij de
Rabobank willen blijven
doen, maar het ligt er wel aan
wat. Jan Raas heeft al eens
gezegd dat ik misschien een
taak zou kunnen krijgen in
het begeleiden van de jeugd.
Op zich lijkt me dat wel wat,
ja. Maar het is gewoon even
afwachten.
Ik wil niks overhaasten en een
goede afweging maken.
Voorlopig doe ik het rustig
aan. Ook thuis vinden ze het
wel prettig dat ik in ieder
geval de komende weekenden
thuis ben. Als wielrenner
gebeurde dat maar zes keer
per jaar.
Of ik het fietsen ga missen?
Dat weet ik nog niet. Ik weet
natuurlijk al heel lang dat ik
er nu mee zou ophouden, dus
daarop heb ik me goed voor
kunnen bereiden. Bovendien
is het seizoen nu afgelopen,
dus op dit moment heb ik net
als ieder ander jaar een paar
weken rust. Eind dit jaar, als
het veldrijden weer begint, zal
pas echt blijken hoezeer ik het
fietsen zal missen."
Rdbokrant Extra
