Representatief kledingstuk
of adembenemend attribuut?
De Achterkant
Nader bekeken
De stropdas
>G/nMG
Met: Ton Stek
Functie: Projectcoördinator
Informatieprojecten
Utrecht/Eindhoven
Prins Claus heeft de
stropdas in de ban
gedaan. Zijn opmer
kelijke actie lokte een landelijke discussie uit. De
Rabobank kan niet achterblijven. Is de stropdas een
onmisbaar onderdeel van representatieve kleding of is
het een achterhaald, adembenemend attribuutf
Bert Tielemans, voormalig presentator van het videojournaal
Bank in Beeld, tegenwoordig anchorman op beleggingssemi
nars en discussieavonden: "Ik steun volmondig de actie
van Prins Claus. Ik heb altijd al een hekel gehad aan
dat ding. Het knelt om je nek, knijpt je adem af. De
eerste jaren van Bank in Beeld presenteerde ik in een
trui. Dat was toen, pakweg twintig jaar geleden, bij
ons cultuur. Totdat ik eens op bezoek moest bij een an
dere bank en mijn baas zei: zo kan het niet langer.
Vanaf dat moment ben ik een stropdas gaan dragen.
Tot mijn grote ergernis dus.Ik kan me voorstellen dat
medewerkers die contact hebben met klanten wel een
das dragen, maar als je niet echt een representatieve
functie hebt, is zo'n stropdas onzin.'
Bob Varenkamp, algemeen directeur Rabobank Westland Zuid
West, stelt bedrijfskleding verplicht. "Wij hebben met de in
voering van Visie '98 bedrijfskleding verplicht gesteld.
Dat is gedaan in samenspraak met alle medewerkers. Het
is het uitstralen van een 'wij gevoel', herkenbaarheid
naar de klant. Destijds was ik erg benieuwd hoe lang het
zou standhouden en ik mag tot mijn vreugde zeggen dat
nog steeds iedereen zich keurig aan de afspraken houdt.
Ik gun prins Claus van harte zijn actie, maar ik zie bij
ons niet gebeuren dat de stropdas verdwijnt. Tenzij in
eens iedereen zonder das gaat lopen, dan zullen wij wel
volgen. Zoveel hecht ik er nou ik weer niet aan'.
16
Standplaats:
Wilma Verhoeven,
directeur van Wilmark
bv, bedrijf dat kleding
adviezen aan Rabobanken geeft: "Wat bezielt Prins Claus?
Hij zou overigens pas echt geloofwaardig zijn als alle
leden van het koninklijk huis hun das afdoen. De
stropdas staat symbool voor zakelijk, betrouwbaar, op
recht. In ons vak noemen we dat op zijn Engels 'credi-
bility'. Het effect is subtiel, maar het is er. Ooit is daar
een leuk onderzoek naar gedaan. Twee mannen op een
station, van wie de een keurig in het pak met das en de
ander slonzig gekleed, zijn hun portemonnee kwijt en
vragen omstanders geld om een kaartje te kunnen
kopen. De goed geklede man krijgt veel eerder het geld
bij elkaar. En zo werkt dat ook bij een bank. De klant
voelt zich serieus genomen door iemand die een das
draagt.'
Geert van der Horst, algemeen directeur Rabobank Roosen
daal, bezitter van 5.000 stropdassen: "Ik heb er dit week
einde tien per post thuisgekregen. Maar dat waren he
laas geen spontane schenkingen van aanhangers van de
actie van prins Claus. Wat dat betreft sta ik een klein
beetje dubbel tegenover de actie. Voor mijn collectie
zou het heel mooi zijn, maar persoonlijk ben ik het er
helemaal niet mee eens. Ik vind de stropdas het kle
dingstuk bij uitstek om je mee te onderscheiden van de
grijze massa. Een stropdas geeft de drager individuele
uitdrukkingskracht. De Rabobank moet in mijn ogen
de stropdas niet afzweren. Dat is te confronterend
voor de klant. En als financiële dienstverlener moet je
er altijd voor zorgen dat je uitstraling past bij de ma
nier waarop je in de markt staat: zakelijk met een per
soonlijk tintje. Wie geen das wil dragen, moet maar
buiten de bank gaan werken."
Ton Stek (39) was afgelopen
anderhalf jaar projectcoör
dinator van het Muziek
Theater Spektakel dat op zaterdag
28 november voor het laatst te
zien was in de Prins van Oranjehal
in Utrecht. Hij was met name ver
antwoordelijk voor de planning en
organisatie en de communicatie
rondom dit grote project. Ook al
heeft hij veel ervaring met grote
projecten, het Spektakel was van
een andere orde.
"Je hebt helemaal geen referentie
kader omdat iets dergelijks als het
Muziek Theater Spektakel in
Nederland nog nooit vertoond is.
Je kan aan niemand vragen hoe ze
bepaalde zaken opgelost hebben,
je moet het zelf uit zien te vissen.
En dat is heel spannend. Ik had al
lerlei dingen in 'brokjes' bedacht,
en bij de eerste uitvoering moest
blijken of die brokjes een geolied
geheel vormden. Dat bleken ze
gelukkig te doen.
Het was natuurlijk niet alleen de
première, daarna volgden nog
drie weken met uitvoeringen. Ook
dan moet iedereen alert blijven;
niemands aandacht mag verslap
pen. Want dat hoeft maar bij één
schakel te gebeuren en dan lijdt
alles eronder. Dat heb ik in de af
gelopen weken dan ook o.a. in de
gaten moeten houden. Ik heb
kunnen constateren, dat het spek
takel de ultieme vorm van samen
werken is.
Ik heb die afgelopen periode als
heel bijzonder beleefd. Het Spek
takel heeft me niet één keer ver
veeld, hoewel ik toch zeker 15 uit
voeringen bijgewoond heb, en dan
tel ik de repetities en try-outs nog
niet mee. Het is me blijven boeien.
Ik kijk daarom ook uit naar de cd
die één dezer dagen verschijnt."
Rabokrant Extra
