MEDEDEELINGEN
VAN DE COÖPERATIEVE CENTRALE BOERENLEENBANK TE EINDHOVEN.
December 1918. N°. 42.
IN ERNSTIGE TIJDEN
Men zal in dit nummer der „Mededeelingen"
enkele stukken zien opgenomen, welke op deze
plaats bij den eersten aanblik zeer zeker zullen
bevreemden.
Politieke beschouwingen, ook die ons en al
onzen lezers gemeen zijn, behooren in dit tijd
schrift niet te huis en daaraan werd dan ook nim
mer plaats geruimd.
In den ernstigen tijd, welken wij nog slechts
ten deele hebben doorgemaakt, was evenwel
van meer sprake dan van wat wij onder den naam
van politiek, in den engen zin, plegen te verstaan.
De omwenteling, welke door de revolutionnaire
partijen hier te lande werd beproefd, zou bij een
staatkundig tevens een maatschappelijk karakter
hebben gedragen.
Zij moest niet alleen ons Koningshuis en de
huidige Regeering in de algemeene lawine doen
verdwijnen, maar tevens de grondslagen der samen
leving vernielen, welke zijn godsdienst, huisgezin
en eigendomsrecht in christelijken zin.
Hetgeen buiten onze grenzen geschiedt, maakt
eiken twijfel op dit punt overbodig.
Vandaar dat ook de Christelijke Organisaties,
welke geen politiek doel beoogen en zelfs de
politiek buiten haar kring behooren te weren, zich
hebben aangegord, om het vaderland tegen den
binnenlandschen vijand te verdedigen.
Nu de kracht dier Organisaties het geweld der
omwentelaars heeft gebroken, meenen wij, dat de
„Mededeelingen" zich niet geheel onbetuigd mogen
laten.
PROCLAMATIE VAN H. M. DE KONINGIN.
Aan mijn volk!
Ik gevoel mij gedrongen na hetgeen wij in de
bange oorlogsjaren en de laatste dagen met elkaar
hebben doorleefd, een woord tot u, mijn volk,
te spreken.
De oorlog spoedt ten einde onze onafhanke
lijkheid is bewaard, ik breng mijn hartelijken dank
aan de mannen van leger en vloot, die onver
moeid de wacht hebben betrokken en hun krachten
en tijd ten offer hebben gebracht en niet minder aan
u allen, mannen en vrouwen, die met geduld en
volharding de ontbering, door den krijg veroor
zaakt, hebt gedragen.
De toon van dank voor ons behoud verstomde
korten tijd.
Want onder den indruk van de geweldige be
roeringen in de volken van Europa is ook in ons
vaderland de staatsorde een oogenblik bedreigd.
Het antwoord daarop door u met overweldigende
meerderheid gegeven heeft op mij een diepen
indruk gemaakt.
Ik dank u daarvoor uit den grond van mijn hart.
Getrouw aan de traditie van mijne voorvaderen
heb ik nooit anders gewild dan mijn volk te dienen
door handhaving van het recht en bevestiging zijner
vrijheden, door verzekering van ieders rechtmatige
aanspraken op geestelijk en stoffelijk gebied.
Gedragen door uwe liefde en trouw zie ik mij
in die roeping bevestigd.
Het grondwettig gewaarborgd recht van het volk
om langs wettigen weg, niet onder den druk van
dreigement, zijn verlangen over zijn lot te doen
kennen, is gehandhaafd en het parlementair overleg
kan worden voortgezet.
Het is mijn verlangen de voorgenomen her
vormingen door te zetten en aan te vullen met
de snelheid die past bij den polsslag van dezen tijd.
Reactie zij uitgesloten, wij moeten vooruit.
Het is mijn begeerte, dat de nood van het volk
in al zijn diepten worde gepeild en naar de mate
van de macht der Overheid door deze worde
bestreden.
Het is mijn wil om steeds in nauwe aanraking
te zijn met den volksgeest en om te regeeren in
overleg met de vertegenwoordiging van het geheele
volk.
Ik heb verstaan, dat gij mij daarin steunt en
met liefde en vertrouwen tegemoet treedt.
Met liefde en vertrouwen aanvaard ik dien steun.
God zegene en behoede ons dierbaar vaderland!
WILHELMINA.
12 November 1918.
L. S.
De wapenstilstand tusschen de oorlogvoerenden
is gesloten. De vrede is op komst.
Wat zien wij thans in Nederland?
Gaat er een algemeene juichtoon op, dat wij
door Gods hulp ten einde toe buiten den oorlog
zijn gebleven? Verheugt iedereen zich, dat aan
de steeds toenemende ontberingen ook in Neder
land een eind komt? Wijst men op de lichtende
toekomst van ons land?
In plaats daarvan is er een minderheid in ons
volk, die het oogenblik gekomen acht voor een
