39- Risicobeheer
Algemeen
Bankieren is in essentie het aangaan en beheren van risico’s. Risico's worden weloverwogen
genomen en gelimiteerd, voorts worden zij continue bewaakt. De primaire doelstelling van het
risicomanagement is het beschermen van de financiële soliditeit van de bank. Bij het risicobeheer
zijn meerdere organen van de bank betrokken, waarbij onderscheid gemaakt in het maken van
beleid, de uitvoering van het beleid, bewaking en controle. De uitvoering van het beleid is in drietal
commissies belegd, deze commissies bestaan uit senior management, lijn- en stafdirecteuren
alsmede één of meerdere leden van de Raad van Bestuur. De algehele coördinatie van het
risicobeheer is belegd bij de Risk Management Officer, die rapporteert aan de Chief Financial
Officer. De betreffende commissies zijn:
Commissie Kredietbeleid: het aandachtsgebied heeft betrekking op het krediet- en operationeel
risico. Deze commissie vergadert éénmaal in de zes weken.
Asset Liability Commissie: naast renterisico is deze commissie ook belast met prijs-, valuta- en
liquiditeitsrisico. Deze commissie vergadert éénmaal in de twee maanden.
Commissie Wet- en regelgeving: het integriteit-, juridisch- en compliance risico zijn de
belangrijkste attentiepunten, de vergaderingen vinden tweewekelijks plaats.
Kredietrisico
Het kredietrisicobeleid van de bank is behoudend en voorzichtig. Als beheersinstrumenten kunnen
onder andere worden genoemd de analyse van economische sectoren, het meten van de kwaliteit
van de debiteur en de faciliteit, de spreiding in en over economische sectoren. Als regionaal actieve
bank is er sprake van een bepaalde mate van concentratierisico. De faciliteiten, die de bank op basis
van vastomlijnde criteria aan haar cliënten verstrekt, bestaan overwegend uit vreemd vermogen in
de vorm van kredieten in rekening-courant en leningen. Risicodragend vermogen zoals (cumulatief
preferente) aandelen en participaties zijn er in geringere mate. Een deel van deze aandelen
portefeuille is beursgenoteerd. Het proces van fiattering van kredieten is fijnmazig van aard. De
belangrijkste principes zijn als volgt:
ken uw klant, de medewerkers dienen goed geïnformeerd te zijn over de aard van de activiteiten
en de financiële stromen;
de documentatie dient actueel te zijn;
het vier-ogen-principe, twee bevoegde functionarissen dienen een kredietvoorstel goed te
keuren;
de fiattering van kredieten geschiedt onafhankelijk van de commerciële bedrijfsonderdelen, voor
grote kredieten is een zogenaamde Kredietcommissie ingesteld.
Onderscheid wordt gemaakt tussen particuliere en zakelijke debiteuren. Particuliere kredieten
worden verstrekt op basis van inkomens- en vermogenstoetsen, terwijl zakelijke kredieten worden
beoordeeld op basis van branche, kwaliteit van het management, cashflows, solvabiliteit en
zekerheden. Aan beide categorieën debiteuren wordt een rating toegekend.
Kredietrisico wordt gemeten en uitgedrukt in risico gewogen activa. In 2005 is de omvang hiervan
gestegen met 542 miljoen (11%) tot 5,4 miljard. Het risico wordt beperkt door een goede
spreiding over sectoren, in 2005 is de vermelde groei gelijkmatig over de sectoren verdeeld. De
kredieten zijn voor het grootste deel verstrekt aan debiteuren in het werkgebied van de bank. De
solvabiliteitswetgeving wordt in het kader van Bazel II aangepast. Ten aanzien van pillar 1 opteert de
bank voor de IRB- Foundation benadering en Standardized voor markt- en operationeel risico.
JAARREKENING
